بررسی رویکردهای اثرگذار بر یادگیری پایدار در دانش آموزان

در هزاره سوم که دنیای تغییر و دگرگونی است، از یادگیری به عنوان کلید زندگی و آموزش پایه به عنوان گذرنامه زندگی یاد می شود و محروم بودن از آموزش به مثابه محروم بودن از ابزار اصلی زندگی امروزی، مهارت ها و درک لازم برای مشارکت در یک دنیای فن آوری است. به عبارتی، در عصر کنونی یادگیری کلید ورود به جامعه دانش- محور است. بنابراین، تعلیم و تربیت مدرن و یادگیری یک وسیله ضروری برای اقتصاد جوامع قرن بیست و یکم، محسوب می شود که تحت تاثیر سرعت جهانی شدن است. چنین استدلال هایی موجب شده است قرن بیست و یکم قرن آموزش و یادگیری نامیده شود. عصری که دانایی، مهم ترین شاخص توسعه یافتگی و بالاترین ثروت ملی محسوب می شود؛ یعنی اگر روزی منابع مادی و فیزیکی، منابع اصلی توسعه و پیشرفت ملت ها و کشورها محسوب می شدند، اکنون میزان سواد و دانش، وجود پژوهشگران و اندیشمندان و به طور کلی شاخص های بهره گیری از فن آوری و اندیشه انسانی نماد اصلی رشد و یا عقب ماندگی ملت ها و کشورها به حساب می آیند. در این رهگذر خانواده و آموزش و یادگیری در آن اهمیت بس روز افزونی پیدا کرده است. روش های تدریس که می تواند در یادگیری تاثیرگذار باشد تدریس به شیوه نوین است که این روش بیشتر مبتنی بر فعالیت بوده و ذهن یادگیرنده را متمرکز می سازد تا به طور کامل در فرایند یادگیری درگیر شود. از این طریق، دانش آموزان به طور فعال در کل فرایند آموزش شرکت می کنند تا یادگیری را در خود ایجاد و مهارت های مربوطه را تقویت کنند. روش های تدریس نوین فقط مبتنی بر معلم محور نیستند، بلکه تمرکز بیشتر بر استفاده از روش هایی مانند بحث های گروهی، نمایش و نقش آفرینی و فعالیت های عملی و مشارکتی دارند که تمامی این روش ها در بین دانش آموزان اگر به صورت مناسب و به فراخور بحث در زمان و مکان درست اجرایی شود نقش و جایگاهی کلیدی در یادگیری های بسیار پیشرفته و تخصصی خواهند داشت. در این پژوهش بررسی رویکردهای اثرگذار بر یادگیری پایدار در دانش آموزان پرداخته می شود.