بررسی عوامل موثر بر تربیت کودک از منظر روانشناسی

کودکی دورانی است که نقشی تعیین کننده در زندگی فرد و آینده او بر جای می گذارد. برای اینکه کودک بتواند مراحل رشدی را با موفقیت و شادی سپری کند لازم است از برنامه و تربیت هدفمندی برخوردار باشد. در واقع شخصیت فرد مانند بنایی ست که پایه های آن در کودکی شکل می گیرد به همین دلیل روانشناسی کودک از اهمیت بالایی برخوردار است. روانشناسی کودک، این امکان را برای والدین فراهم می کند تا نیازهای کودک خود را بشناسند، متناسب با سطح توانایی های شناختی کودک با او تعامل داشته باشند و به طور کلی بهترین شیوه فرزند پروری را به کار گیرند. به منظور تربیت بهتر کودک و کمک به رشد و بالندگی او در آینده راهنمایی های مشاوره روانشناسی کودک بسیار راهگشا و حیاتی است.روانشناسان کودک، کودکان و نوجوانان را ارزیابی و درمان می کنند.آنها به کودکان کمک می کنند تا با استرس هایی مانند طلاق،مرگ و انتقال خانواده یا مدرسه روبرو شوند.همچنین روانشناسان کودک به ارتباط بین فرزندان می پردازد.مراجعین آنها ممکن است شامل کودکانی است که اختلال مختلفی از رشد دارند، ازناتوانی در یادگیری گرفته تا بیماری روانی شدید و یا پرخاشگری و بیش فعالی.دوران کودکی یکی از دوران های مهم و تاثیر گذار در زندگی هر فرد است. روانشناسی کودک یک رشته وسیع است که در برگیرنده این مفاهیم است که افراد چگونه از زمان تولد تا نوجوانی، رشد می کنند و تغییرات مهمی که در این دوران رخ می دهد به چه دلیل است.تمامی رشد های کودک معمولا در یک دوره قابل پیش بینی اتفاق می افتد و به تغییرات جسمانی کودک مربوط می شود. در واقع روانشناسی کودک تلاش می کنند تا هر جنبه ای از رشد کودک را مورد بررسی قرار داده و درک کند، مثلا کودکان چگونه مسائل مختلف را از اطرافیانشان یاد می گیرند، با آنها ارتباط برقرار می کنند، چگونه فکر و تصور میکنند و شخصیت در حال توسعه و مهارت های جسمی و ذهنی خود را درک می کنند.روانشناسی کودک به تمامی آنها پرداخته و به این مسائل با نگاهی ساده و بی تفاوت نمی نگرند.

کلیدواژه ها:

روان ، آموزشها ، یاددهی ، تعلیم و تربیت کودکان