نقش آموزش و پرورش و آموزش عالی در سلامت جامعه

مدرسه اولین محیط اجتماعی است که کودک و نوجوان ناچار است خود را با نظم و قوانین آن هماهنگ سازد. این نظم و تربیت مسلما از قوانین و مقررات حاکم در خانواده رسمی تر و اطاعت از آن لازم است. در این مرحله است که کودک و نوجوان ناسازگار و نامتعادل که استعداد پیروی از نظم یا هماهنگی با محیط را ندارد، با عدم موفقیت مواجه می شود. مدرسه به عنوان یک واحد کنترلی اجتماعی به دانش آموزان می آموزد که چرا به خاطر هدف و نظم جامعه آموزشی لازم است مقررات را رعایت کنند. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی نقش آموزش و پرورش و آموزش عالی در سلامت جامعه بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که یکی از اساس ترین بخش های پیشگیری رشدمدار، توجه به جایگاه آموزش و پرورش در پیشگیری از جرم است. با نگاهی عمیق به عملکرد تربیتی آموزش و پروش در میزان ارتکاب به جرم در سنین پایین و بزرگسالی درمی یابیم که آمار برخی از جرایم در میان دانش آموزان نشان دهنده ی آن است که نظام آموزش و پرورش در ایران به وظایف و کارکردهای آموزشی و به خصوص پرورشی خود به درستی عمل نکرده است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، معلم ، آسیب اجتماعی