تاثیر استفاده از روش های فعال املا در درمان اختلالات املای دانش آموزان

دیسگرافی یا اختلال در املاء، یک اختلال عمده در نوشتن است و یکی از بحث های جالبی است که در زمینه ناتوانی های یادگیری مطرح است و متوجه بسیاری از متخصصان و روان شناسان قرن حاضر قرار گرفته است وجود مشکلات شدید در نوشتن کلمات به طور صحیح، باعث نگرانی شدید والدین و معلم کودک می گردد. کودکان و نوجوانان بسیاری از مشکلات نادرست نویسی رنج می برند که تکراری نوشتاری لغات غلط نوشته شده تنها راه حلنیست. بلکه می توان رفتارهای ورودی دانش آموزان را برای نوشتن تقویت نمود از جمله: تقویت ادراک شنیداری و حافظه اصوات، تقویت ادراک بصری و حافظه حروف تقویت مهارتهای حرکتی، و یا تقویت مسیرهای حسی، بینایی، شنوایی، حرکتی ولامسه به این هدف مهم دست یافت. ترس از یک درس خاص در بعضی جهات با ترس از مدرسه شباهت داشته و به نظر می رسد در یک دانش آموز کلاس دوم ابتدائی که هنوز مفهوم تنبیه و تشویق را به معنای واقعی آن در مدرسه درک ننموده است، می تواند دنباله ترس از مدرسه باشد که از ابتدای سال تشخیص داده نشده یا به طور کامل درمان نگردیده است. پس در موقعیت های مختلف بروز نموده و در پژوهش حاضر، نمود این ترس و اختلال در درس املا بررسی و پژوهش خواهد شد و راه حل هائی جهت رفع آن طرح و اجرا خواهد گردید.در این زمینه جهت درمان با اختلالات دیکته نویسی دانش آموزان پیشنهاداتی برای استفاده سایر همکاران نیز ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

اختلالات دیکته نویسی ، املا ، حافظه دیداری