عمده فرایندهای واجی تضعیف در گویش هندیونی

هدف از جستار حاضر که عمدتا توصیفی- تحلیلی است، بررسی فرایندهای واجی تضعیف موجود در گویش هندیونی در چارچوب واج شناسی زایشی است. داده های پژوهش به روش ضبط و یادداشت برداری مکالمه گویشوران کم سواد تا بی سواد جمع آوری شد، به علاوه یکی از نگارندگان بر گویش هندیونی کاملا مسلط بوده و از شم زبانی خود نیز بهره برده است. داده های مورد بررسی بر اساس الفبای IPA آوانگاری شده اند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که فرایندهای تضعیف در گویش هندیونی به ترتیب بسامد عبارتند از: همگونی، مرکزی شدگی و حذف. دامنه عملکرد فرایند تضعیف در پایان هجاست. واکه /æ/ در زبان فارسی معیار، در گویش هندیونی در پایان هجا به /ə/ تبدیل می شود. همخوان های h, v, t, d در انتهای هجا یا واژه، در گویش هندیونی حذف می شوند. همگونی موجود در گویش هندیونی بیشتر از نوع همگونی همخوان با همخوان بوده و همگونی در شیوه تولید به همگونی کامل منجر می شود.

کلیدواژه ها:

واج شناسی زایشی