بارزترین خصوصیات ادبی دیوان «نرمه واران» اثر جلیل آهنگرنژاد

جلیل آهنگرنژاد، شاعری از گیلانغرب است که شعرش بازتابی از محیط و طبیعت کوهستانی و زیبای منطقه وی است. شاعر در دیوان نرمه واران از عناصر طبیعت مانند: بهار (وه هار)، گنجشک (ملوچگ) و ... بهره گرفته است. وی به خوبی از رنگ ها بویژه کال (سبز کمرنگ) در شعر خویش استفاده کرده است. تشخیص، حسامیزی و تکرار در شعر وی بسامد درخور توجهی دارد. شاعر در زمینه هنجارگریزی واژگانی و استفاده از کلمات قدیمی که رونق پیشین را از دست داده اند، کوشیده است. مقاله حاضر بر آن است با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و تبیین کاربرد این عناصر در دیوان نرمه واران بپردازد.

کلیدواژه ها:

شعر کردی