مبانی علامه طباطبایی در تبیین فرایند تاثیر اعمال انسان بر سرنوشت دنیوی او

یکی از معارف قرآن، وجود رابطه اعمال انسان با سرنوشت دنیوی اوست. اکثر مفسران این ارتباط را وضعی و تنها مستند به اراده خداوند می دانستند، تا اینکه علامه طباطبایی(ره) به تبیین عقلی این مساله پرداخت. پاسخ به این مساله در اصلاح اعتقادات و اعمال انسان حائز اهمیت است؛ چرا که با این نگاه، به جای اتهام به عدالت خدا، متوجه آثار اعمال خود و اصلاح آن می گردد. مقاله پیش رو به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که « مبانی علامه طباطبایی(ره) در تبیین فرایند تاثیر اعمال انسان بر سرنوشت دنیوی او چیست؟»، یافته های این پژوهش که به روش توصیفی، تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و نرم افزاری صورت گرفته، عبارت است از اینکه علامه طباطبایی(ره): بر اساس پذیرش سه مبنای نظام مندی، شعورمندی و غایتمندی جهان، وجود ارتباط حقیقی و تکوینی بین اعمال انسان و حوادث زندگی دنیوی او را اثبات کرده و بیان می نماید که عالم در حکم پیکری واحد، باشعور و باهدف است که هر یک از اعضاء آن از جمله عمل انسان، در آن اثر گذاشته و از آن اثر می پذیرد. این مقاله در پایان با تاکید بر نظرات علامه(ره) به دوشبهه مربوط به بحث پاسخ می دهد.

کلیدواژه ها:

فرایند ، تاثیر ، اعمال ، سرنوشت ، علامه طباطبایی