انتخاب روش بهینه تعمیر و نگهداری ایزولاسیون و پیاده سازی آن در مناطق تحت پوشش برق منطقه ای هرمزگان

جداسازی سطوح ولتاژ فشار قوی از زمین توسط مقره های فشار قوی انجام می گیرد . مقره ها بایستی دارای مقاومت سطحی بالایی باشند تا از هدایت جریان الکتریکی در مسیرهای ناخواسته جلوگیری کنند . ایزولاسیون سیستم های الکتریکی در زمان نصب و شروع بهره برداری دارای هدایت سطحی پائینی بوده و کارآیی مناسبی را خواهند داشت . به مرور مقره هایی که در معرض آلودگی قرار می گیرند لایه ای از آلودگی بر روی آنها ایجاد شده و بسته به شرایط آب و هوایی و اقلیمی منطقه، این آلودگی در معرض رطوبت، باران، مه و یا شبنم بصورت لایه سطحی الکترولیتی در می آید و باعث می گردد عایق مقره خود بستر مناسبی جهت هدایت جریان در مسیرهای ناخواسته گردد و مسائل تعمیر و نگهداری را بهمراه خواهد داشت . سوابق بهره برداری در مناطق جنوبی کشور نیز گواه این امر است . در حــال حاضــر روش هــای مختلفــی جهــت تعمیــر و نگهــداری مناســب از ایزولاســیون بکــار گرفتــه مــی شــود . شستشوی دوره ای، اسـتفاده از گـریس هـای سـیلیکونی، پوشش های سیلیکون رابری RTV ، بکارگیری چترک افزاها، استفاده از حفاظ پرندگان و هم چنین جـایگزینی مقـره هـا بـا طرح های مناسـب از جملـه روش هـای تعمیـر و نگهـداری ایزولاسیون خطوط و پست های فشارقوی بشمار می آیند . با توجه به اهمیت تعیین شدت آلودگی در انتخاب روش بهینه تعمیر و نگهداری ایزولاسیون، با انجام آزمونهای میدانی در منطقه مورد مطالعه نقشه پهنه بندی آلودگی بدست آمد که با پیاده سازی روش جابجایی مقره در مورد خط 230 کیلوولت غرب - نیروگاه هرمزگان - دوراهی میناب و مقایسه آن با روش های شستشو، این مهم مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان می دهد ضمن اینکه پس از گذشت 2 تا 3 سال خطایی گزارش نشده است، هزینه اولیه پس از 6 سال و 5 ماه مستهلک می گردد . ضمناً مراتب برای یک نمونه پست 230 کیلوولت نیز مورد بررسی قرار گرفت . این مقاله نتایج این پژوهش را ارائه می دهد .

کلیدواژه ها:

تعمیر و نگهداری ، ایزولاسیون ، مقره های فشار قوی ، نقشه پهنه بندی آلودگی ، ملاحظات فنی و اقتصادی