موضوع: بررسی جایگاه عفو عمومی و خصوصی در حقوق جزای ایران با نگاهی بر حقوق کیفری بین الملل

عفو مترادف بخشش و گذشت است و از نظر فقها عفو به معنای قصد گرفتن چیزی یا قصد برگرفتن چیزی است عفو در حقوق ایران وسیله ای است برای اسقاط دعوی عمومی و یا متوقف نمودن اجرای حکم و در اصطلاح حقوق کیفری عفو به معنای اقدامی است که با تصویب نهادهای حکومتی به منظور موقوف ماندن تعقیب متهمان و یا بخشودن تمام یا قسمتی از مجازات محکومان صورت میگیرد. عفو به دو قسم خصوصی و عمومی تقسیم میشود در نظام کیفری ایران عفوخصوصی به درخواست محکوم علیه منوط میشود و عفوعمومی، شامل تمامی افراد میشود و ضمن حذف و الغاء مجازات ها، آثار محکومیت را از بین میبرد همچنان تاثیر عفوعمومی بر حقوق اشخاص ، ابطال حکم محکومیت جزایی مستلزم بطلان دعاوی حقوقی نمیتواند باشد، مگر اینکه در قانون خلاف آن تصریح شده باشد. در نتیجه عفوعمومی هیچ تاثیری بر حقوق اشخاص زیان دیده از جرم ندارد عفو باید با درخواست رییس قوه قضاییه و به دستور مقام رهبری انجام شود . نظام حقوق کیفری بین المللی، به نظر میرسد عفو در تعارض با تعهدات بین المللی بوده و از عوامل بی کیفری است . مشارکت مستمر سازمان های بین المللی در مذاکرات مربوط به صدور عفو ، نشانگر تایید عملی نقش عفوها در فائق آمدن بر اوضاع مخاصمات شدید داخلی است .

کلیدواژه ها:

عفو ، عفو خصوصی ، عفو عمومی ، حقوق کیفری ایران ، حقوق کیفری بین الملل