شناسایی عوامل موثر بر ایجاد و تقویت پتانسیل خودرهبری در دانش آموزان

هدف ما در این تحقیق این است که درک کنیم آیا دانش آموزان در مدرسه مهارت خودرهبری دارند و چگونه می توانیم این مهارت را در آنان تقویت کنیم تا با استفاده از توان و پتانسیل دانش آموزان مدرسه را به محیطی بهتر و مفیدتر تبدیل کرده و در آینده آنان در جامعه بتوانند در مرحله اول خود را رهبری کرده و در سازمانها با استفاده از مهارت های خودرهبری فردی مفید باشند و از این مهارت برای پیشرفت جامعه استفاده کنند.یکی از مهمترین نتایجی که می توان از خودرهبری گرفت این است که بتوان این ویژگی را از دوران کودکی و نوجوانی در انسان نهادینه کرد. بنابراین دوران تحصیل و مدرسه از این نظر اهمیت بسزایی پیدا می کند.تحقیقات نشان می دهند که افراد خود رهبر توانایی های به مراتب بیشتری نسبت به سایرین دارند و در نتیجه سطح بالاتری از عملکرد را نیز به نمایش می گذارند. فرد خودرهبر خلاقیت خود را به نحو احسن در کار به نمایش می گذارد و نوآوریهای پی در پی را به ارمغان می آورد.در نتیجه این باعث افزایش اعتماد به نفس روز افزون فرد شده و احساسات مثبت را در او ایجاد می کند. در نتیجه شخص رضایت بیشتری را نیز احساس خواهد کرد. فرد خودرهبر به شدت دارای ارتباطات مثبت با دیگران است.این افراد بهتر میتوانند در کارها و تصمیم گیری های گروهی شرکت نمایند. تمامی دستاوردهای ذکر شده فرد را به سوی موفقیت سوق خواهد داد. افراد خودرهبر به علت اینکه سعی در شناخت خود را در اولویت قرار داده اند از سایرین چند گامی جلوتر هستند. معمولا سایرین برای انجام کارها از آنها مشورت می گیرند. در نتیجه موفقیتی دسته جمعی حاصل می شود و رضایت گروهی به دست می آید.

کلیدواژه ها:

خودرهبری ، مدرسه ، خانواده ، محیط ، استراتژی