شناسایی و اولویت بندی نقش مولفه های داوری مسابقات معماری بر ارتقای معماری معاصر ایران

شیوه ارزشیابی و انتخاب آثار برتر در فرآیند داوری مسابقات معماری از اهمیت و حساسیت بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی نقش داوری مسابقات معماری بر ارتقای معماری معاصر ایران بوده و نوع آن کاربردی است. همچنین روش تحقیق آن اکتشافی و از نظر ماهیت کمی-کیفی است. گردآوری داده های کیفی از طریق مصاحبه عمیق با ۳۰ نفر از خبرگان و متخصصین حوزه معماری تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه یافت. این افراد از بین اساتید دانشگاهی و داوران مسابقات معماری کشور انتخاب شدند که به روند برگزاری مسابقات ملی معماری احاطه داشته و دارای سابقه کار حرفه ای در زمینه معماری بودند. با توجه به شاخص های به دست آمده، بخش کمی پژوهش نیز به صورت پیمایشی انجام و سپس اقدام به طراحی پرسشنامه گردید. برای روایی پرسشنامه از روایی صوری و به منظور بررسی پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. در نهایت پرسشنامه محقق ساخته پژوهش در اختیار ۱۰۰ نفر از متخصصان، شرکت کنندگان و داوران مسابقات معماری قرار گرفت. روش تجزیه و تحلیل داده ها، مبتنی بر کدگذاری، روش های توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد و...) و روش استنباطی(آزمون کلموگروف–اسمیرنوف، آزمون فریدمن و رگرسیون) می باشد. پژوهش حاضر پس از بررسی مصاحبه ها و بیانیه های مسابقات ملی معماری طی سال های ۱۳۹۰-۱۳۹۷، ۴ مولفه اصلی و ۳۳ زیرمولفه را به عنوان عوامل تاثیرگذار داوری مسابقات ملی معماری بر ارتقای معماری معاصر ایران در دهه ۱۳۹۰ معرفی نموده است. بر اساس نتایج به دست آمده، ویژگی های فردی داوران، غربال آثار منتخب مسابقات ملی معماری و توزیع امتیازات داوری، هئیت داوران و امر داوری ۴ مولفه اصلی در فرآیند داوری مسابقات معماری ایران هستند. نتایج پژوهش ضمن تایید نقش داوری مسابقات معماری ایران در ارتقاء کیفی معماری معاصر کشور، اهمیت آن را در توجه به منفعت اجتماعی، افزایش مشارکت مردمی و ایجاد حس تعلق به سرزمین نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

مسابقات معماری ، مسابقات ملی معماری ایران ، ارزیابی ، ارزشیابی ، داوری مسابقات معماری ، معماری معاصر ایران.