بررسی جایگاه ارتباطات انسانی و شاخصه های مدیریت آموزشی در مدارس

مدیریت یکی از مهمترین فعالیتهای انسان است. سابقه تئوریک مدیریت هرچند از لحاظ زمانی به حدود ۱۹۰۰ می رسد ولی بی شک از زمانی که انسان گروه را ساخت و جامعه اولیه را بنیاد نهاد و نیز از آن هنگام که به شکار و در غار زیستن پرداخت و برای مشکلاتش چاره جویی کرد، در عمل مدیریت نیز پدیدار شد. حتی این مفهوم در فرهنگ قرآنی نیز مطرح است زیرا خداوند بارها خودش را مدبر الامور دانسته است مانند: ان ربکم الله الذی خلق السموات و الارض فی سته ایام ثم استوی علی العرش یدبر الامر که اوج تدبیر خود را در آفرینش انسان می داند و به خود آفرین می گوید.ارتباطات حلقه ای حیاتی در زنجیره فعالیت های سازمانی و روابط انسانی است، درجه هماهنگی توانایی بهره وری از توانمندی ها و تخصص اعضاء تا حدود زیادی متاخر از کیفیت فرایند ارتباطات است. بی تردید پدیده ارتباطات در فعالیت های آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و این مهم مستلزم برقراری رابطه ی انسانی مبنی بر تفاهم و هماهنگی بین فعالیت های مدیر و فعالیت های یادگیری کارکنان خواهد بود و این امر بویژه در راستای تحقق امر آموزش با محور قرار گرفتن فراگیر و اداره سازمان های آموزشی اهمیتی دو چندان می یابد بنابراین، با توجه به مطالب ارائه شده، نقش و جایگاه روابط انسانی می تواند نقش بسزایی در بین کارکنان سازمان های آموزشی داشته باشد که در این مقاله به بررسی ابعاد آن پرداختیم.

کلیدواژه ها:

ارتباطات ، مدیریت آموزشی ، فعالیت های آموزشی ، روابط انسانی