ارزیابی تاثیر ابزارهای سیاست پولی بانک مرکزی برکاهش ریسک نقدینگی بانکهای منتخب

یکی از وظایف بانکهای مرکزی در هر کشوری، کمک به بانک ها در کنترل و مدیریت ریسک نقدینگی میباشد. به اینمنظور بانک های مرکزی از سازوکارها و ابزارهای مناسب و متنوعی استفاده می کنند. بانک مرکزی ج.ا.ایران نیز در این راستااز ابزارهای مختلفی استفاده می کند که مهمترین آنها عبارتند از: کنترل نرخ های سود بانکی، نرخ ذخیره قانونی، اوراقمشارکت و سپرده بانکها نزد بانک مرکزی. اینکه آیا این ابزارها کارایی لازم جهت کاهش ریسک نقدینگی بانکها را دارندیا خیر؟ پرسشی است که در این مقاله به پاسخ به آن پرداخته شده است. به این منظور در این پژوهش هفت بانک در نظرگرفته شد و با استفاده از داده های ترازنامه ای آنها و داده های مربوط به ابزارهای بانک مرکزی طی سالهای ۹۳ - ۸۷ ، ابتداوضعیت این بانکها از نظر ریسک نقدینگی طی ۷ سال با روش تحلیل پنجره تبیین و پس از آن، تاثیر ابزارهای بانکمرکزی بر کاهش این ریسک، با روش اندرسون پیترسون بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که دو ابزار نرخ ذخیره قانونیو کنترل نرخ سود بانکی ناکارا و دو ابزار اوراق مشارکت و سپرده نزد بانک مرکزی در کاهش ریسک نقدینگی بانکها کارا هستند.

کلیدواژه ها:

بانک مرکزی ، ریسک نقدینگی ، ابزارهای پولی ، تحلیل پوششی داده ها ، تحلیل پنجره ، اندرسون پیترسون