بررسی لزوم یا عدم لزوم شرایط اساسی صحت قراردادها در مورد شروط ضمن عقد

مساله مهمی که در حوزه حقوق مدنی و نیز فقه قراردادها مطرح است. بحث لزوم یا عدم لزوم رعایت شرایط اساسی صحتمعاملات در خصوص شروط ضمن عقد است. در قانون مدنی ایران، به طور صریح شرایط صحت شرط احصاء نشده است. گروهیعمدتا به استناد این که شرط نیز نوعی توافق است. همه شرایط اساسی صحت معاملات را در مورد آن نیز لازم الرعایه می دانند ودر مقابل، گروهی دیگر، شرائط مذکور در ماده ۱۹۰ قانون مدنی را مربوط به توافق های مستقل و اصلی دانسته، استناد بدون قید وشرط به آن در زمینه شروط ضمن عقد را روی بر نمی تابند. به ویژه اینکه. شروط باطل در قانون مدنی احصا گردیده و قانونگذاربه مواردی از قبیل شرط با جهت نامشروع در زمره شروط باطل تصریح نکرده است. این چستار ارائه پاسخ مناسب به مساله موردنظر را در گرو توجه به مبانی قانون مدنی در زمینه شرایط اساسی و عمومی صحت قرارداد دانسته است. با بررسی مبانی مزبور بهاین نتیجه می رسیم که قصد، رضا، اهلیت و لزوم مشروع بودن جهت شرط همچون قراردادها لازم است لیکن در مورد شرط اصولاعلم اجمالی به موضوع کافی است.

کلیدواژه ها:

شرایط اساسی صحت ، قرارداد ، شروط ضمن عقد ، قانون مدنی ، حقوق موضوعه