رابطه فرسودگی شغلی معلمان با خودبیگانگی شغلی؛ با میانجیگری انگیزه داخلی و تاب آوری

هدف این پژوهش بررسی رابطه فرسودگی شغلی معلمان با خودبیگانگی شغلی ؛ با میانجیگری انگیزه داخلی و تاب آوریمقطع متوسطه بود . جامعه ی پژوهش معلمان زن و مرد شهرستان تهران در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ که از میان آنان ۲۶۰ معلم زنو مرد با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه یا مقیاس تاب آوری کورنو- دیویدسون ،پرسشنامه انگیزش درونی (IMI)، پرسشنامه خودبیگانگی شغلی و پرسشنامه مسلاش و جکسون (CD-RIS) استفاده شده است که پایایی فرسودگی شغلی ، خودبیگانگی شغلی ، انگیزه داخلی و تاب آوری بر اساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۸۹، ۰/۸۱، ۰/۸۷، ۰/۷۷۴ برای پرسشنامه مسلاش و جکسون محاسبه شد .داده ها با روش های آمار توصیفی و استنباطی با کمک نرم افزارهای SPSS-۲۷ و AMOSS-۲۴ تحلیل شدند . یافته ها نشان داد فرسودگی شغلی و خود بیگانگی شغلی معلمان رابطه ی مثبت و معناداری دارد و بین فرسودگی شغلی و انگیزه درونی معلمان رابطه ی منفی و معنا داری دارد .همچنین سطح انگیزش درونی به عنوان متغیر میانجی بین بیانگی شغلی و فرسودگی شغلی در سطح P<۰/۰۷۵ قرار دارد که از لحاظ آماری معنی دار می باشد و انگیزش درونی در رابطه ی بین بیگانگی شغلی و فرسودگی شغلی نقش میانجی دارد .نتایج حاکی از اهمیت فرسودگی شغلی و خودبیگانگی شغلی در پیش بینی انگیزه داخلی و تاب آوری معلمان بود ، که میتوان انگیزه داخلی و تاب آوری معلمان را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، خودبیگانگی شغلی ، انگیزه داخلی و تاب آوری ، معلمان