معماری آشپزخانه و سلامت خانواده ایرانی

به محل سکونت هر فرد یا خانواده ای «مسکن» گفته می شود. مسکن یک نیاز اجتماعی و اولویتی است مقدم بر تمام کارهای دیگر که از جانب اجتماع به معماری تحمیل می شود که شامل فضاهایی از قبیل اتاق خواب و نشیمن و آشپزخانه و پذیرایی و سرویس بهداشتی و ... می باشد که باید پایخگوی نیازهای زیستی انسان باشد. در این میان می توان آشپزخانه را به لحاظ برخوردار از ویژگی هایی فضایی خاص که به نوعی مرتبط با تمام افراد خانواده است دانست که آن را به نوعی از میان سایر فضاهای خانه شاخص تر می ک ند. سلامت جزء لاینفک احساس آدمی می باشد که عدم تأمین آن بیماری، ترس، اضطراب، تشویش و ... را به دنبال دارد. در تدوین این مقاله عوامل مخل و تأمین کننده سلامت روحی و جسمی خانواده که نشأت گرفته از روابط فضایی و اجزاء و عناصر و مبلمان فضای آپزخانه در معماری مسکن معاصر ایران است به صورت مطالعه کتابخانه ای، بررسی و مورد تحلیل قرار گرفته تا به ارائه الگوها و راهکارهای جدید که تضمین کننده سلامت روحی و جسمی خانواده می باشد دست یابد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، معماری ، فضای آشپزخانه ، روابط فضایی ، سلامت روحی ، سلامت جسم