اثربخشی روان نمایشگری بر نافرمانی مقابله ای ،خشم و اضطراب نوجوانان ۱۱تا ۱۸ سال دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

این پژوهش با هدف اثربخشی روان نمایشگری بر نافرمانی مقابله ای، خشم و اضطراب نوجوانان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی انجام گرفته است. روش تحقیق این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. روش نمونه گیری بدین صورت بود که از جامعه آماری نوجوانان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی که به مرکز روانپزشکی رازی شهر تهران مراجعه کردند بر اساس پرسشنامه های نافرمانی مقابله ای، خشم و اضطراب (پیش آزمون) به طور هدفمند ۲۲ نفر را انتخاب و به طور داوطلبانه ۱۲ نفر در گروه آزمایشی و ۱۰ نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشی ۱۲ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای در دو ماه روان نمایشگری را دریافت داشتند و گروه کنترل آموزشی در این زمینه دریافت نکردند، بعد از آموزش مجددا هم اعضای گروه آزمایشی و هم اعضای گروه کنترل پرسشنامه های نافرمانی مقابله ای، خشم و اضطراب (پس آزمون) را تکمیل نمودند. داده های آماری از طریق تحلیل کوواریانش چندمتغیری و تک متغیری مورد پردازش قرار گرفتند. تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد، درمان روان نمایشگری بر متغیرهای نافرمانی مقابله ای، خشم و اضطراب در یک اثر ترکیبی موثر بوده است. تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد، درمان روان نمایشگری بر روی نافرمانی مقابله ای و خشم موثر بوده اما بر روی اضطراب تاثیر معناداری نداشته است. در مجموع این پژوهش نشان داد، درمان روان نمایشگری از جمله روش های درمانی سودمند در کاهش نافرمانی مقابله ای و خشم کودکان و نوجوانان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی می باشد.

کلیدواژه ها:

روان نمایشگری ، نافرمانی مقابله ای ، خشم ، اضطراب نقص توجه / بیش فعالی