بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر حافظه فعال بر درک زمان در کودکان استثنایی

زمینه و هدف: مسئله درک زمان یکی از مهمترین مهارت های شناختی است که برای کودکان با نیازهای ویژه، اهمیت ویژه ای دارد. هدف این تحقیق بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر حافظه فعال بر بهبود درک زمان در این گروه از کودکان استثنایی است.روش: این تحقیق به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کودکان استثنایی مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی دخترانه با نیازهای ویژه در منطقه ۱۰ شهر تهران بود. ۴۰ نفر از این کودکان به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل آزمون رایانه ای ادراک زمان برای سنجش برآورد، تولید و بازتولید زمان بود. لازم به ذکر است در این مطالعه از برنامه مداخله ای توانبخشی شناختی مبتنی بر حافظه فعال به منظور آزمون فرضیات تحقیق استفاده گردید. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS در دو بخش آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها، نتایج نشان داد که برنامه توانبخشی شناختی مبتنی بر حافظه فعال تاثیر معناداری بر بهبود درک زمان کودکان استثنایی دارد. تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گروه کنترل در مراحل پیش و پس آزمون در برآورد، تولید و بازتولید زمان مشاهده شد. همچنین، این برنامه موجب بهبود تولید زمان و بازتولید زمان در کودکان استثنایی شد. بنابراین تمامی فرضیات تحقیق تایید شد.نتیجه گیری، با توجه به نتایج این تحقیق، می توان استنباط کرد که توانبخشی شناختی مبتنی بر حافظه فعال می تواند به عنوان یک برنامه موثر در بهبود درک زمان کودکان با نیازهای ویژه در مدارس استثنایی مورد استفاده قرار گیرد. این یافته ها نشان می دهند که این برنامه می تواند در بهبود عملکرد شناختی این گروه از کودکان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

توانبخشی شناختی ، درک زمان ، کودکان استثنایی ، حافظه فعال