فرزندپروری در طلاق
محل انتشار: دومین کنگره ملی مشاوره توانبخشی ایران
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 148
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CRCI02_145
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1403
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: در جامعه امروزی که به سرعت در حال تغییر است، پویایی خانواده به طور مداوم در حال تغییر است. همانطور که تعریف خانواده تغییر می کند، رفاه فرزندان در درجه اول اهمیت قرار دارد. صرف نظر از شرایطی که سرپرستان آنها با آن روبرو هستند، هر کودکی سزاوار محیطی پر از عشق، مراقبت و درک است. اولویت دادن والدین به احترام متقابل، گفتگوی باز و تعهد مشترک به نیازهای کودک می تواند زمینه را برای پرورش یک رابطه مناسب درحین جدایی فراهم کند. بررسی جامع تحقیقات از چندین رشته در رابطه با اثرات کوتاه مدت و بلندمدت طلاق بر کودکان، به اجماع فزاینده ای منجر می شود مبنی بر اینکه تعداد قابل توجهی از کودکان برای سال های متمادی از مشکلات روانی و اجتماعی مرتبط با استرس های مداوم در خانواده پس از طلاق رنج می برند در میان ادبیات موجود ، یافته ها به افزایش نشانه های افسردگی و اضطراب در کودکان و نوجوانان در حین طلاق والدین اشاره دارد. کودکان و نوجوانان ، گروهی آسیب پذیر از جمعیت هستند که می توانند اضطرابی را تجربه کنند که به طور بالقوه منجر به پیامدهای طولانی مدت بر سلامتی آنها در سالهای آینده و نیز اثر منفی در ایجاد دلبستگی های پایدار در مراحل بعدی زندگی شود. بنابراین مهم است که مراقبان آنها ، از جمله والدین و متخصصان و روان شناسان که وظیفه مراقبت از بهداشت روانی را بر عهده دارند از هم اکنون به دنبال راهکارهایی برای خروج از این پیامدها باشند و همچنین به راهکارهایی که بتواند به رفع و یا کاهش پیامدهای روانشناختی طلاق در کودکان و نوجوانان کمک کند آگاه باشند. هدف از این مقاله مروری ، بررسی متون علمی و پژوهشی و آموزشی در دنیا در مورد شیوه های کارآمد فرزندپروری در حین طلاق و پس از آن و راهکارهای پیشنهاد شده دراین راستا می باشد.روش: روش این مقاله متناسب با روش تدوین مقالات مروری است . مرور منابع با استفاده از موتورهای جستجوی اینترنتی PubMed ، PsycINFO ، ELSEVIER ، Iranmedex، SID، MedLib ، Irandoc، Magiran ، Scopus ، PMC free article انجام شد.معیارهای ورود مقالات به مطالعه به شرح زیر بود: (۱)مطالعه تجربی یا توصیفی یا مروری و مطالب آموزشی در سایت های معتبر. (۲) زبان متون فارسی ، انگلیسی و فرانسوی (۳) تاکید ویژه بر داده های جمع آوری شده در طول۲۰ سال اخیر ؛ (۴) تاکید ویژه بر داده هایی که مربوط به نمونه کمتر از ۱۸ سال باشد.در مجموع ، ۷۰ مقاله متن کامل بررسی شد و ۳۸ مقاله دارای معیارهای ورود کامل بودند.یافته ها: اطلاعات یافت شده در بخشهای زیر ارائه شده است: الف) موضوعات مربوط به پیامدهای روانشناختی جدایی در فرزندان(کودکان و نوجوانان) مثل مشکلات رفتاری و عاطفی و تحصیلی و داشتن دیدگاه منفی نسبت به روابط ب) موضوعات مربوط به خانواده (مثل مشارکت والدین ، محتوای طرح فرزندپروری مشترک، حمایت اجتماعی و کیفیت فرزندپروری) ج)موضوعات فردی والدین ( مثل تنظیم هیجانی ، استرس و مهارت ها و استراتژی های مذاکره زناشویی در حل تعارض بین والدینی) د) مراقبتهای روانشناختی وشیوه های توانمند سازی کودکان و نوجوانان و خانواده ها در حین طلاق و پس از آن و آموزش هایی مثل مدیریت خشم و آرام سازی وگفتگوی موثر و همدلی و گوش کردن فعال ه)چگونگی مطلع ساختن کودکان ازجدایی والدین با توجه به دوره سنی آنها و پاسخ به سوالات آنها و) موضوعات چندرشته ای ( مثل رویکردهای جدید به حضانت فرزندان مانند والدگری مشترک ) ز) بایدها و نبایدها در نحوه ارتباط و تعامل با فرزندان در حین جدایی و پس از آن نتیجه گیری: فرزندپروری پس از طلاق یا جدایی نقش مهمی در بهزیستی والدین و سازگاری روانشناختی فرزندان دارند که می تواند تاثیر طولانی مدت داشته باشد. تعارض و مثلث سازی والدین بر سلامت روان کودکان تاثیر زیادی دارد. همکاری والدین همزمان با ارتباطات مکرر آنها در زمینه ی تربیت فرزندان، نتایج مثبتی در سازگاری روانشناختی فرزندان دارد. همچنین تاثیر و نقش سبک های فرزندپروری والدین بر کیفیت رابطه والد-کودک تاکید داشتند. . همچنین ممکن است ناهماهنگی سبک های فرزندپروری والدین، باعث ایجاد ناامنی و آسیب پذیری و همچنین مشکلات سازگاری روانی در کودکان شود .تعارض مکرر والدین منجر به واکنش های هیجانی شدید در کودکان می شود، مثل احساس غم، تحریک پذیری، نگرانی، شرم وگناه و رها شدن و اضطراب جدایی.والدگری مشترک پس از طلاق در مورد تصمیم گیری برای حضانت فرزندان ،یک فرآیند همیشه در حال تکامل است و یک محیط مثبت را برای کودکان تقویت می کند. در هسته آن، هدف نهایی بدون تغییر باقی می ماند: تضمین شادی و رفاه کودکان و نوجوانان در شرایط جدایی والدین. کودکان و نوجوانان جمعیت آسیب پذیر و نیاز به آموزش ها و توانمندسازی هستند. لذا در جهت این توانمندسازی تاکید بر مواردی ازین قبیل توصیه می شود: تمرکز بر آموزش مهارت حل مسئله ،تمرینات بدنی ،آموزش شیوه های کنار آمدن با احساس اضطراب ، شیوه های منجر به ایجاد احساس امنیت در کودکان ، آموزش سبک سالم زندگی، آموزش روش های آرام سازی و ارتباط موثر به والدین ، تشویق جستجوی کمک تخصصی برای مدیریت اضطراب کودکان و نوجوانان ،بازشناسی افکار منفی و خطاهای شناختی به والدین و کودکان و آموزش مدیریت هیجانات و اضطراب به والدین و کودکان در متون مختلف در توانمند سازی کودکان و نوجوانان مفید و موثر شناخته شده است.
کلیدواژه ها:
divorce ، parenting in divorce ، فرزندپروری در طلاق ، فرزندپروری در جدایی ، Children of Separated or Divorced Parents ، Effects of divorce
نویسندگان
گلرخ شلویری
موسس و مسئول فنی مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی مقصود،تهران،ایران