بررسی نقش میانجی "سبک های دلبستگی" در ارتباط بین "اضطراب وجودی" و "سندروم آشیانه خالی" در سالمندان ساکن تهران

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 142

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CRCI02_134

تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1403

چکیده مقاله:

مقدمه: سالمندان با گذر از دوران میان سالی و کهولت، با چالش های متعددی از جمله "سندروم آشیانه خالی" مواجه می شوند. این پدیده که با احساس تنهایی، غم و انزوا پس از ترک فرزندان از خانه توصیف می شود، می تواند زمینه ساز مشکلات روانشناختی از جمله "اضطراب وجودی" گردد.هدف: این پژوهش به بررسی نقش میانجی "سبک های دلبستگی" در ارتباط بین "اضطراب وجودی" و "سندروم آشیانه خالی" در سالمندان ساکن تهران می پردازد.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و همبستگی است. ۲۱۰ نفر از سالمندان ساکن تهران به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش سطح اضطراب وجودی، سبک های دلبستگی و شدت سندروم آشیانه خالی از پرسشنامه های اضطراب هستی (ثانی، بهمنی، ۱۳۹۴)، سبک دلبستگی (کولینز و رید ۱۹۹۰) و سندروم آشیانه خالی (خشامن و همکاران ۱۴۰۲) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS ۲۶ و LISREL ۸.۸ تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین اضطراب وجودی و سندروم آشیانه خالی (۰.۶۱۳) و بین اضطراب وجودی و سبک های دلبستگی ناایمن (۰.۵۴۳) همبستگی مثبت وجود دارد. همچنین، بین سبک های دلبستگی ناایمن و سندروم آشیانه خالی (۰.۳۸۵) همبستگی مثبت مشاهده شد.تحلیل مسیر نشان داد که اضطراب وجودی نه تنها به طور مستقیم (۰.۱۲۰) بلکه به طور غیرمستقیم (۰.۳۱۰) و از طریق سبک دلبستگی بر سندروم آشیانه خالی اثرگذار است.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که اضطراب وجودی می تواند از طریق تشدید سبک های دلبستگی ناایمن، سندروم آشیانه خالی را در سالمندان تشدید کند.

نویسندگان

فاطمه خشامن

کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی

داوود حریری

کارشناسی ارشد مشاوره توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی

بهمن بهمنی

استادیار دپارتمان مشاوره دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی