اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهزیستی روان شناختی دانش آموزان پسر خانواده های طلاق

زمینه و هدف: آمارها بیانگر سیر صعودی رشد طلاق در سال های اخیر می باشد. طلاق رویداد پیچیده ای است که علاوه بر آنکه از هم پاشیدگی بنیان خانواده، تاثیرات کوتاه مدت و بلندمدت مالی، قانونی، فردی و اجتماعی برای بزرگسالان به همراه دارد، می تواند برای فرزندان نیز آسیب های متعددی در پی داشته باشد و به عزت نفس آنان خدشه وارد کند. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش بازآموزی اسنادی بر عزت نفس دانش آموزان پسر خانواده های طلاق بوده است. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح تحقیق پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر خانواده های طلاق شهر تهران تشکیل می دادند که در مقطع متوسطه اول در سال ۱۴۰۲ در حال تحصیل بودند. تعداد ۳۶ نفر از این جامعه به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و در دو گروه ۱۸ نفری (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. اعضای هر دو گروه نسبت به تکمیل مقیاس عزت نفس روزنبرگ (۱۹۶۵) اقدام نمودند؛ سپس، ۱۱ جلسه ۴۵ دقیقه ای بازآموزی اسنادی برای گروه آزمایش اجرا شد و پس از آن، هر دو گروه مجددا ارزیابی شدند. از روش تحلیل کوواریانس برای تحلیل داده های پژوهش استفاده شده است.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها حاکی از آن بوده است که جلسات بازآموزی اسنادی به صورت معناداری موجب ارتقای عزت نفس در اعضای گروه آزمایش شده است؛ این درحالی است که در میانگین عزت نفس اعضای گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشده است.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، جلسات بازآموزی اسنادی قابلیت ارتقای عزت نفس دانش آموزان پسر خانواده های طلاق را دارد و درمانگران و متخصصان می توانند از این بسته آموزشی جهت بهبود عزت نفس دانش آموزان بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

بازآموزی اسنادی ، عزت نفس ، دانش آموز ، طلاق ، خانواده های طلاق