اثربخشی درمان شفقت به خود بر گناه و شرم مادران دارای آسیب شنوایی

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شفقت به خود بر گناه و شرم مادران دارای آسیب شنوایی شهر تهران بود.روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه تمامی مادران با کودک کم شنوایی تحت درمان کلینیک شنوایی سنجی چهار منطقه در سال ۱۴۰۲ ، تشکیل دادند. تعداد ۳۰ نفر از مادر به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (برای هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. برای گروه آزمایش آموزش شفقت به خود (گرمر نف، ۲۰۱۳) اعمال شد و گروه گواه هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. داده های پژوهش با کمک مقیاس آمادگی شرم و گناه این مقیاس توسط کوهن ولف پنتر و اینسکو (۲۰۱۱) جمع آوری شد.یافته ها، یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات گناه و شرم در گروه شفقت به خود در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون و گروه گواه بهبود داشته است (۰/۰۰۱>p).نتیجه گیری، از این رو شفقت به خود می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود گناه و شرم مادران دارای آسیب شنوایی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آسیب شنوایی ، شفقت به خود ، شرم ، گناه.