تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی, خودشناسی (انسجامی) و حس خود ارزشمندی در زنان قربانی تجاوز جنسی

هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی، خودشناسی انسجامی و حس خودارزشمندی در زنان قربانی تجاوز جنسی انجام گرفت. روش: در این پژوهش از روش تجربی تک آزمودنی (A-B)استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان قربانی تجاوز جنسی بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهم زمان استفاده شد و آزمودنی ها قبل از درمان (سه مرتبه بافاصله یک هفته) , میانه درمان (جلسات چهارم، هفتم و دهم) و پایان درمان و پس از پایان درمان ۲ بار، به فاصله ۱ ماه به پرسش نامه های بهزیستی روان شناختی ریف (فرم کوتاه) , خودشناسی انسجامی قربانی و همکاران و مقیاس خودارزشمندی کروکر پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحلیل دیداری و کمی داده ها نشان داد که در مجموع بهزیستی روان شناختی، خودشناسی انسجامی و خودارزشمندی سه شرکت کننده در دوره درمان افزایش داشته است و درمان اثر مثبت و معنادار داشته است. نمره آزمودنی ها در کلیه مقیاس ها در مرحله پس از درمان نسبت به مرحله قبل از آن افزایش نشان داده استنتیجه گیری: نتیجه ای که می توان از این پژوهش استنباط کرد این است که رویکرد درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش بهزیستی روان شناختی، خودارزشمندی و خودشناسی انسجامی زنان قربانی تجاوز جنسی موثر بوده است. ، و تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی، خودارزشمندی و خودشناسی انسجامی در مرحله پیگیری بعد از دو ماه ماندگار می باشد.

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش و تعهد ، تجاوز جنسی ، بهزیستی روان شناختی ، خودشناسی ، خودارزشمندی