بررسی وضعیت روان شناختی افراد بالای ۱۰ سال جامعه ایرانی در دوران همه گیری کرونا در سال ۱۴۰۰

زمینه و هدف: حوادث در ایران نیز همانند سایر کشورهای جهان، هر ساله منجر به مرگ و میر و آسیب های جسمی و روانی می شود. این حوادث از جمله همه گیری بیماری های ویروسی می توانند تاثیرات عمیقی بر سلامت روان انسان و جامعه داشته باشد و موجب افت کارکرد بسیاری از انسانها شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات روان شناختی کرونا بر روی شهروندان ایرانی صورت گرفته است.روش: مطالعه حاضر بخشی از یک پیمایش ملی آنلاین با کدIR.USWR,REC.۱۴۰۰.۱۴۵ است که در میان شهروندان ۳۱ استان ایران انجام شد. اثرات روان شناختی کرونا توسط چک لیست معتبر ارزیابی احساسات رینولد و همکاران (۲۰۰۸)، که شامل ۱۵ احساس بود ارزیابی شد. جهت تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه ۱۷۳۵ نفر از افراد جامعه با میانگین سنی ۳۴.۶۴ با انحراف معیار ۱۱.۸۵ و محدوده سنی ۸۸-۱۰ سال شرکت کردند. حدود ۷۷ درصد شرکت کنندگان زن و بیشتر افراد شرکت کننده متاهل بودند. در میان افراد شرکت کننده تحصیلات لیسانس با ۳۸ درصد بیشترین فراوانی را داشت. کلافگی با ۴۴ درصد بیشترین احساس تجربه شده در بین افراد بود و پس از آن دلتنگی با ۴۰.۶ درصد در رتبه دوم قرار دارد. پس از آن احساسات تجربه شده در بین شرکت کنندگان به ترتیب نگرانی، عبصی بودن، ترس، غمگینی، ناراحتی، بی قراری، تنهایی، خشم و درماندگی بود . آزمون کای اسکوئر نشان داد که زنان در همه گیری کرونا به طور معنی داری در تمام احساسات منفی مانند ترس ( p = ۰.۰۰۱, Χ²=۱۴.۴۵ ) و دلتنگی ( p = ۰.۰۰۱, Χ²=۲۰.۰۴ ) و ناراحتی ( p = ۰.۰۰۱, Χ²=۱۲.۱۲ ) را بیشتر از مردان تجربه کردند. مردان در مقایسه با زنان احساس شادی بالاتری داشتند هرچند این تفاوت معنادار نبود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، گروه زنان بیشتر در معرض اثرات روانی ناشی از حوادث و بلایا مانند همه گیری های ویروسی هستند و باید در بحران ها بیشتر مورد توجه قرار بگیرند و مداخلات و توانبخشی های روان شناختی لازم جهت حفظ سلامت روان آنان به موقع صورت بگیرد.

کلیدواژه ها:

وضعیت روان شناختی ، جامعه ایرانی ، کرونا ، شادی ، کلافگی