بررسی رابطه ولع مصرف حشیش و ویژگی های شخصیتی در مددجویان تحت درمان نگهدارنده با متادون - MMT ۱۳۹۷ - ۱۳۹۵
محل انتشار: دومین کنگره ملی مشاوره توانبخشی ایران
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 140
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CRCI02_012
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1403
چکیده مقاله:
پیش زمینه : سوء مصرف مواد مخدر یک مشکل بهداشت جهانی است و اعتیاد یک بیماری مزمن و پیش رونده مغزی است که دارای تاثیرات عمیق اجتماعی ، روان شناختی ، جسمی و اقتصادی است . تجربیات بالینی و مطالعات مختلف نشان داده اند که ولع مصرف می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف از قبیل شرایط اجتماعی ، فشارهای روانی و اضطراب قرار گیرد و لذا بررسی عوامل القاء مصرف و مطالعه بر روی روش های کنترل و مهار آن اهمیت می یابد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه ولع مصرف حشیش و ویژگی های شخصیتی در مددجویان تحت درمان نگهدارنده با متادون بوده است.مواد و روش : طرح پژوهش در این مطالعه ، همبستگی است که در سال ۱۳۹۷- ۱۳۹۵ بر روی ۶۰ مرد ( ۴۰ - ۲۲ ) ساله مصرف کننده به حشیش در شهر تهران انجام شد . معتادان از مراکز نگه داری تحت پوشش سازمان بهزیستی استان تهران به روش خوشه ای از مناطق ( ۱۴و ۹ ، ۷ ) منتخب و مددجویان از مراکز واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد آزمایش قرار گرفتند . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی ، برای سنجش میزان ولع مصرف حشیش از پرسشنامه سائق مواد ( DDQ ) و برای سنجش ویژگی های شخصیتی و دو زیر گروه وابسته به آن ، شامل سرشت (مشتمل بر چهار بعد : نوجویی ، آسیب – پرهیزی ، پاداش – وابستگی و پشتکار ) و منش ( مشتمل بر سه بعد : خود – راهبری ، خود – فراروی و همکاری ) از پرسشنامه سرشت و منش – ۱۲۵ ( TCI-۱۲۵ ) کلونینجراستفاده گردیده است . داده های آماری در دو بخش توصیفی و استنباطی تحلیل شدند و برای استنباط یافته ها از آزمون t یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته ها : نتایج نشان داد افراد تحت بررسی در ابعاد نوجویی و آسیب – پرهیزی نمره بالاتر و در ابعاد پاداش – وابستگی ، خود – راهبری ، خود – فراروی ، همکاری و پشتکار نمره پایین تر از هنجار جامعه کسب نموده اند و هم چنین ولع مصرف حشیش با بعد نوجویی رابطه مستقیم ( ۰/۰۰۱> P ) و با بعد همکاری ارتباط معکوس ( ۰/۰۰۱ > P ) داشته است.نتیجه گیری : با شناسایی ویژگی های شخصیتی و همچنین میزان شدت درک ولع مصرف مواد توسط مددجویان تحت درمان نگهدارنده مواد ، می توان ماندگاری و یا خروج افراد از درمان را پیش بینی نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ویدا علیخانی
صاحب امتیاز و مسئول فنی مرکز مشاوره و روان شناختی عمومی نویدفردا ، مدرس دانشگاه علمی کاربردی