فراتحلیل اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر اضطراب در افراد دارای تجربه سوگ

هدف پژوهش حاضر فراتحلیل اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر اضطراب افراد دارای تجربه سوگ بود. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش، توصیفی – تحلیلی از نوع فراتحلیل بود. جامعه موردمطالعه در بخش مبانی نظری و پیشینه کتب، پایان نامه ها و مقالات مرتبط با موضوع و نمونه تحقیق کتب، پایان نامه ها و مقالاتی بود که در قسمت منابع معرفی شده اند. جامعه مورد مطالعه در بخش داده های تحقیق شامل یافته های کلیه پژوهش های انجام شده در حوزه طرحواره ها و اضطراب افراد دارای سوگ در داخل و خارج کشور و نمونه تحقیق شامل پژوهش هایی بود که بین سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ انجام شده است. روش جمع آوری اطلاعات در بخش مبانی نظری و داده های تحقیق در بخش پیشینه، کتابخانه ای و ابزار جمع آوری فیش بود. برای توصیف داده ها از جداول فراوانی، نمودارها و شاخص های میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل داده ها از روش فراترکیب در قالب ترکیب داده های کمی پژوهش های مورد مطالعه استفاده شد. داده های جمع آوری شده با روش اندازه اثر، تفاوت میانگین استاندارد شده یا d کوهن برای مدل اثرهای ثابت مورد فراتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان میانگین اندازه اثرات ثابت برابر ۱/۷۹۸ و برای اثرات تصادفی برابر ۱/۸۹۹ که است که هر دو در سطح ۰/۰۰۱ معنی دار است. یعنی در مجموع پژوهش های مورد بررسی، طرحواره درمانی هیجانی بر اضطراب افراد دارای تجربه سوگ تاثیر مثبت و معنی داری داشته و بر اساس ملاک های کوهن برای تفسیر معنی داری عملی اندازه اثر، میانگین اندازه اثر پژوهش حاضر را می توان به عنوان تاثیر زیاد طرحواره درمانی هیجانی بر اضطراب افراد دارای تجربه سوگ تفسیر کرد. با توجه به یافته این پژوهش، پیشنهاد می شود مسئولین و متصدیان مربوطه با برگزاری کارگاه های طرحواره درمانی هیجانی برای افراد دارای تجربه سوگ موجبات بهبود اضطراب آن ها و در نهایت کیفیت زندگی آنان را فراهم نمایند.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، اضطراب ، افراد دارای سوگ