مروری بر آنفولانزا H۵N۱ و بررسی آن در بهداشت عمومی

آنفولانزای پرندگان بیماری مشترکی است که از نظر دامپزشکی و بهداشت عمومی اهمیت دارد. ویروس های عاملاین بیماری تنوع ژنتیکی بالایی دارند و سویه های جدیدی از طریق جهش ایجاد می شوند. مخزن طبیعی اولیه ویروسآنفلوانزای پرندگان H۵N۱ طیور و پرندگان وحشی، به ویژه پرندگان آبزی است. با این وجود، زیرگروه ویروس H۵N۱می تواند انسان و سایر پستانداران را آلوده کند و باعث بیماری شدید یا حتی مرگ آنها شود. این ویروس معمولا از طریقتماس مستقیم با پرندگان آلوده یا قرار گرفتن در محیط های آلوده منتقل می شود. موارد پراکنده آنفلوانزای پرندگان زیرگروهH۵ در میزبان های جدید مختلف مانند راسو، روباه و شیرهای دریایی گزارش شده است که بالقوه باعث عفونت انسان و ایجادیک بیماری همه گیر جهانی می شود. اصول امنیت زیستی و One Health تاثیر مثبتی بر بهره وری عملیات تجاری طیورمی گذارد و می تواند به کاهش شیوع آنفلوانزای پرندگان کمک کند. راهبردهای پیشگیری و کنترل مختلفی برای آنفولانزایپرندگان از جمله آموزش، امنیت زیستی، نظارت، معدوم کردن حیوانات آلوده و واکسیناسیون وجود دارد. در نهایت، اقداماتاحتیاطی برای سلامت انسان مانند بهداشت مناسب دست، تجهیزات حفاظت فردی و نظارت بر سلامت کارکنان در معرضخطر، ضروری است. در این مقاله ی مروری به بررسی اجمالی میزبان ها، خطرات و راهکارهای جلوگیری از شیوع آنفولانزایH۵N۱ می پردازیم.

کلیدواژه ها:

زئونوز ، آنفولانزا ، H۵N۱