تاثیر رادیوشناختگر بر شبکه های نسل پنجم با استفاده از سنجش طیف

منابع طیف فرکانس محدود هستند و استفاده ناکارآمد از آنها سبب شد نهادهای نظارتی به بررسی سیاست های خود بپردازند و شروع به جستجوی فناوری های ارتباطی نوآورانه نمایند که بتواند طیف های فرکانس بی سیم را به صورت هوشمندانه تر و منعطفتر میان کاربرانی که به آن احتیاج دارند، تخصیص دهد. به منظور حل این مشکل توجه فزاینده ای به مفهوم رادیو شناختگر معطوف گشت . در این شبکه ها، کاربران می توانند پارامترهای عملیاتی خود را با توجه به تعامل با محیط اطراف تنظیم نمایند واصطلاحا خود را با محیط وفق دهند. در این رهیافت جدید برای مدیریت طیف فرکانسی و به اشتراک گذاری پویای طیف فرکانس بسیار موفق و مطلوب عمل می نماید. در این شبکه ها دو دسته کاربر وجود دارد: کاربران اولیه مجوز دار که می توانند در یک باند طیف فرکانس خاص فعالیت کنند و کاربران ثانویه فاقد مجوز که مجوز فعالیت در باند خاصی را ندارند. هنگامی که کاربران ثانویه با کاربران اولیه همزیستی دارند اولویت استفاده از طیف با کاربران اولیه است و در زمان عدم حضور کاربر اولیه ، امکان فعالیت کاربر ثانویه فراهم می شود. در سالهای گذشته پیشرفت های قابل توجهی در مفاهیم و فناوری رادیوشناختگر به وقوع پیوسته است . با این حال، در این شبکه ها با توجه به ماهیت نوسانی طیف فرکانس تخصیص یافته و نیازمندی های کیفیت سرویس کاربران، چالش ها مختلفی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رادیوشناختگر ، سنجش طیف ، شبکه نسل پنجم ، باند وسیع ، نرخ خط