بررسی آسایش حرارتی در ساختار فضای باز شهری؛ نمونه موردی: کلارک کوای سنگاپور و نوه زین فلسطین

با رشد جمعیت، افزایش ساختمان سازی و در نتیجه ازبین رفتن فضاهای سبز و طبیعی، روند مخرب کاهش آسایش حرارتی سرعت گرفته است. در جوامع شهری که انسان بخش زیادی از زمان خود را در آن سپری می کند چگونگی طراحی فضای باز شهری اهمیت میابد. هدف پژوهش حاضر، بررسی مفهوم آسایش حرارتی در ساختار فضای باز شهری با واکاوی دو نمونه موفق است. نتایج پژوهش سه مولفه ی شاخص: هندسه، پوشش گیاهی و مصالح در اصلاح آسایش حرارتی را نشان داد که دو نمونه کلارک کوای سنگاپور و نوه زین فلسطین نیز بر مبنای این سه مولفه تحلیل شدند. در ارتباط با مولفه پوشش گیاهی و مصالح، در هر دو نمونه موردی، به کمک منظره سازی در بخش های عمومی محله، و در ارتباط با مولفه هندسه، در نوه زین به کمک: سیستم عبور ومرور- خوشه بندی ساختمان ها-خطوط عقب نشینی- پوشش خورشیدی و در کلارک کوای به کمک راهکارهای سایه اندازی، آسایش عابرین در فضای خارجی را بهبود بخشیدند. همچنین پارامترهای آسایش حرارتی در فضای باز را می توان به دما، تابش، سرعت باد و رطوبت تجزیه کرد. با الهام از راهکارهای به کاررفته در نمونه های بررسی شده و مدنظر قرار دادن شرایط اقلیمی و مورفولوژی شهرهای ایران میتوان به بهبود آسایش حرارتی در ساختار فضاهای باز شهری کمک نمود تا شاهد حضور بیشتر افراد در این فضاها باشیم.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، ساختار شهری ، فضای باز