ارزیابی چرخه حیات مصالح ساختمانی (مطالعه موردی: ساختمان سه طبقه در شهر تهران)

صنعت ساخت و ساز به عنوان یکی از صنایع آلاینده شناخته می‎شود. شناخت مصالح با بیشترین اثرات محیط زیستی می‎تواند به مدیران ساخت و ساز کمک کند تا اقدام موثری در راستای اجرای ساخت و ساز پایدار داشته باشند و از فناوری‎های نوین و مصالح کم تاثیر استفاده کرده تا به توسعه پایدار، ضایعات کمتر و بهره وری حداکثری دست یابند. در همین راستا، هدف این مقاله بررسی اثرات محیط زیستی مصالح ساختمانی مختلف و مقایسه آنها با یکدیگر می باشد. با هدف ارزیابی اثرات محیط زیستی مصالح، یک ساختمان مسکونی سه طبقه با سازه اسکلت بتنی در تهران به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته می شود. با رویکرد ارزیابی چرخه حیات (LCA)، استفاده از نرم‎افزار SimaPro، روش ۲۰۱۶ReCiPe midpoint و پایگاه های داده ۳.۶Ecoinvent، مصالح رایج در ساخت و ساز، از جمله بتن، شیشه، OSB، پلاستیک و کاشی بررسی می‎شوند. نتایج نشان می دهد بتن در تمام دسته‎های اثر، نسبت به سایر مصالح در مطالعه موردی، سهم بیشتری دارد. همچنین، دسته اثر سرطان‎زایی (carcinogenicity) این مصالح پرطرفدار از سایر اثرات آن به طور قابل توجهی بالاتر است.

کلیدواژه های ارزیابی چرخه حیات مصالح ساختمانی (مطالعه موردی: ساختمان سه طبقه در شهر تهران):

ارزیابی چرخه حیات ، LCA ، مصالح ساختمانی ، SimaPro ، اثرات محیط زیستی