تحلیل عدالت ترمیمی در مبانی اسلام با تمرکز بر نظریه شرمساری و توبه

عدالت آرمان لازم برای همه جوامع در طول تاریخ بوده است عدالت ترمیمی نگرش و اندیشه نو بنیاد بشر برای مواجهه با بزه است این نگرش روش نو اندیشیدن در جرائم است این سبک جدید در امور کیفری با دیدگاه جبران و بازگرداندن شرایط و افراد دخیل در جرم به شرایط قبل است بنا بر آموزه های قرآن کریم پاسخی به جرم مناسب که همه چیز را به وضعیت بهتری از گذشته برگرداند در این نگرش بزهکار با پذیرش اشتباه خود به حالت خودآگاه شرم رسیده و در فضایی آرام و احترام آمیز برای رهایی و جبران و بازگشت به شرایط سابق اقداماتی که منظور عدالت ترمیمی است را می پذیرد. در متون الهی و دینی از شرم با عنوان حیا و زمینه توبه یاد شده است. در اصطلاحات اسلامی توبه حالتی است که انسان از گناه به احساس ندامت رسیده است تعریف این نهاد در معارف اسلامی بازگشت انسان از سلطه شیطان به حاکمیت خداوند است و در اصطلاح حالتی است که انسان با تجربه ای تلخ ندامت و شرمساری با قبول قوانین الهی دیگر قصد انجام گناه را ندارد. در این مقاله به توضیح آن می پردازیم؛ خداوند در مبانی اسلامی توبه را ظرفیتی بازگرداننده قرار داده است و احساس ندامت شخص مرتکب را برای از بین بردن کفران الهی کافی دانسته تا گنهکار با احساس شرم در صدد جبران اشتباه خود برآید و دیگر بازگشتی به گناه نداشته باشد و این همان عدالت ترمیمی است

کلیدواژه ها:

عدالت ترمیمی-اسلام-شرمساری