تاثیر همکاری مدیر بر رضایت شغلی معلمان و نقش آن در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

مدت زیادی است که نظریه پردازان مدیریت و صاحب نظران تعلیم و تربیت به دنبال یافتن پاسخ به این پرسشها هستند که چرا بعضی از مدیران آموزشی در ایجاد رضایت شغلی همکاران خود موفق عمل می کنند و برخی شکست می خورند ؟ نتیجه تحقیقات آنها فقط پاسخ های ناقص و یک بعدی را در بر داشته و علل و عوامل این وضعیت را به عوامل روان شناختی صرف و پیشینه شخص و پایگاه خانوادگی و ... نسبت می دهند در حالیکه برخی محققان بر این باورند که یک راهبرد موفق سازمانی در این زمینه و عملکرد عالی و پایدار باید معطوف به کلیت وجود انسان باشد . طبق این نظریه جهت برخوردداری از عملکرد عالی مدیریت در ارتقای سلامت روانی و رضایت شغلی همکاران آموزشی بایستی ابعاد اساسی وجود انسان اعم از نیازهای جسمی و ذهنی و روانی آنان را در مدلی تلفیق کرد و آنرا مورد بررسی قرار داد. ایجاد ساختار مناسب از یک طرف و طراحی استراتژیهای انسانگرایانه از طرف دیگر، به همراه سبک رهبری ، سه عاملی هستند که مدیران از طریق آنها به راحتی می توانند پاسخگوی نیازهای کارمندانشان باشند و زمینه لازم را در جهت رضایت شغلی آنها فراهم کنند( جونز ، ۱۹۹۹ و تری ، ۱۹۸۹، بیکر ، ۱۹۹۷).یکی از موضوعات اساسی در جامعه شناسی سازمانها ، بررسی و مطالعه مهارتهای مدیران است : اگر بخواهیم آموزش و پرورش متحول پویا و پیشرفته داشته باشیم ، لزوما مدیران آن باید متحول شوند یعنی دانش و اطلاعات آنها بروز شده و نگرشها و مهارتهای فنی ، ادراکی ، انسانی و ارتباطی آنها توسعه یابد. توجه به این امر، تبعات و برکات زیادی خواهد داشت که یکی از آنها افزایش رضایت شغلی معلمان است . در صورت افزایش رضایت شغلی معلمان ، کیفیت آموزش ، کارائی نظام مدرسه ، صرفه جویی در هزینه های آموزشی و استفاده بهینه از زمان و امکانات آموزشی و ... افزایش می یابد و در مجموع کارایی و اثر بخشی نظام آموزشی سیر صعودی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

رصایت شغلی ، مدیر ، مدرسه ، دانش آموز ، کیفیت ، نظام.