بررسی نقش برنامه های تلویزیونی کودک، بربهبود زبان فارسی مناطق دو زبانه

در عصر حاضر، پدیده دو زبانگی ازقدیمی ترین مباحث درحوزه پژوهش های آموزشی و از مساله سازترین واقعیت هایی است؛ که نظام آموزشی اکثرکشورهای دنیا با آن مواجه هستند. دو زبانگی، عبارت است از موقعیتی که در آن شخص برای برقراری ارتباط با دیگران به طور متناوب (بسته به موقعیت های خاص) از دو یا چند زبان استفاده می کند. تعلیم وتربیت، فرایندی ارتباطی است. که پایه های ارتباط زبان را تشکیل می دهد. چراکه اساسی ترین توانایی های تحصیلی، یعنی خواندن و نوشتن، مبتنی بر فعالیت های پیچیده ای است؛ که مستقیما با درک زبان ارتباط دارد. زبان بلوچی که از سوابق تاریخی و طولانی برخوردار است، از مهم ترین زبان های جنوب شرق کشور ما محسوب می گردد. که از لحاظ آوای کلمات و دستوری با زبان فارسی متفاوت است. با این وجود، آموزش در مناطق دو زبانه از کیفیت مطلوبی برخوردار نیست. به طوری که این روند، بر عملکرد و پیشرفت تحصیلی تاثیر دارد. نتایج تحقیقات نشان می دهد، که دانش آموزان یک زبانه در خواندن و درک متون ارائه شده، در کلیه موارد، بالاتر از دانش آموزان دوزبانه اند. کودکان از سنین قبل ازمدرسه، تماشای برنامه های تلویزیونی کودک رابه دلیل جذابیت های خاص، دوست دارند و به آن عادت می کنند. برنامه های تلویزیونی، کودک منبعی برای یادگیری و آشنایی کودک با تصاویر، کلمات وجملات هستند و الگوی موثری در رشد و بهبود تکلم قلمداد می شوند. مقاله پیش رو حاصل پژوهشی است، که به بررسی نقش برنامه های تلویزیونی کودک، بر بهبود زبان فارسی مناطق دو زبانه شهرستان سیب و سوران می پردازد. این پژوهش، توصیفی بود. یافته های پژوهش نشان داد، که برنامه های تلویزیونی کودک، بر بهبود زبان فارسی مناطق دو زبانه نقش موثری دارند. درنهایت پیشنهاداتی برای بهبود زبان فارسی، در مناطق دو زبانه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

دوزبانگی ، زبان فارسی ، کودک ، برنامه های تلویزیونی