انواع شخصیت و شخصیت پردازی در آثار داستانی کودک و نوجوان

داستان یکی از مهم ترین و موثر ترین انواع ادبی قلمداد شده است که تحقیق و غور در ساختار و محتوای آن اهمیت فراوانی دارد بررسی و تحلیل اصول و شگردهای داستان نویسی و کیفیت کاربرد عناصر سازنده داستان موجب می گردد که خواننده دلیل اصلی التذاذ خود را از متن بفهمد و به معانی تلویحی و محتوائی داستان پی ببرد و نقایص و کاستی های آن را دریابد. در اهمیت شخصیت و شخصیت پردازی همین بس که بنیاد اغلب داستان های موفق و معتبر بر شخصیت پردازی آن ها گذاشته شده و شخصیت پردازی است که به داستان ارزش و اعتبار می دهد. در شاهکارهای ادبی، حوادث به طور منطقی از تقابل خلقیات و طبایع داستان به وجود می آیند، بنابراین هدف اصلی داستان ها نشان دادن خصلت و طبیعت شخصیت ها است. شخصیت است که در یک داستان سبب جذابیت آن می شود و نویسنده برای نشان دادن قدرت تخیل و میزان توانایی خود در خلق یک اثر داستانی قوی، با به نمایش گذاشتن شخصیت های مختلف در طی داستان آن رابه رخ خواننده می کشد. شخصیت های داستانی، عنصر منتقل کننده تم داستان و مهم ترین عامل طرح داستان است.ادبیات کودک و نوجوان شامل بخشی از فرهنگ شفاهی عامه، مانند لالائی ها، مثل ها، قصه ها است و هم داستان ها و نمایشنامه ها و اشعار و نیز نوشته هایی در زمینه دین، دانش اجتماعی، علم و کاربردهای آن، هنر و سرگرمی را دربر می گیرد که نویسندگان و سرایندگان برای کودکان و نوجوانان پدید می آورند. یکی از شاعران و نویسندگان معاصر کودک و نوجوان احمدرضا احمدی است.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، کودک ، نوجوان ، محتوا ، اشعار ، دانش.