بررسی راهکارهای صرفه جوئی در مصرف انرژی در اقلیم گرم ومرطوب (نمونه موردی بافت قدیم بهبهان)

یافتن مکانی برای سکونت واحساس آسایش در آن یکی از مهمترین دغدغه های انسان د رطول تاریخ بوده است.خانه بعنوان مکانی که تامین کننده آسایش وراحتی ساکنین آن است دارای نقش وجایگاه مهمی در معماری سنتی ایران بوده است. حال آنکه ایجاد این احساس آسایش در منطقه خوزستان با توجه به شرایط حاد اقلیمی بسیار مشکل است.شرایط جغرافیایی واقلیمی در شکل گیری فضای زیست بسیار تاثیر گذار است .بطوریکه در ایران به دلیل دارا بودن چهار اقلیم متفاوت گرم ومرطوب گرم وخشک معتدل ومرطوب وسرد معماران سنتی به راهکارهای متفاوتی به ویژه دربخش مسکن دست یافته اند. معماران ودستندرکاران ساختمان در معماری سنتی بهبهان نیز همانند دیگر مناطق کشور با استفاده از راهکارهایی هوشمندانه موفق به ساخت بناهایی متناسب با اقلیم وبدون نیاز به استفاده از انرژی های فسیلی برای سرمایش وگرمایش با حفظ جلوه های محیط زیست شده اند به گونه ای به کار گیری این راهکارها علاوه بر کاهش مصرف انرژی وپایداری محیط زیست باعث افزایش دوام بناها گردیده است.بررسی وتحلیل این روشهای سنتی مقابله با معضلات اقلیمی مسئله اصلی شکل گیری این مقاله بوده است.این نوشتار در ابتدا با بیان ومعرفی بخش های مختلف 2نمونه شاخص از خانه های سنتی بهبهان خصوصیات هر بخش را بیان میکند.سپس به بررسی روشهایی که موجب ایجاد محیطی مطبوع برای ساکنین وصرفه جویی در مصرف انرژی شده است پرداخته میشود.در نهایت نکاتی را که طراحان میتوانند با توجه به خصوصیات اقلیمی منطقه به آن اقتباس کنند پیشنهاد میگردد.فنون وقواعد بکار رفته در معماری سنتی بهبهان بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را در خود دارد که این مقاله به بررسی این مفاهیم در معماری سنتی بهبهان می پردازد.