بررسی تاثیر یادگیری مبتنی بر پروژه بر بهبود عملکرد تحصیلی در دوره ابتدایی

آموزش و پرورش همواره یکی از ارکان اصلی توسعه و پیشرفت جوامع انسانی به شمار می آید. با پیشرفت سریع علوم و تغییرات اجتماعی، شیوه های آموزشی نیز نیازمند بازنگری و نوآوری هستند. یادگیری مبتنی بر پروژه (PBL) به عنوان یک رویکرد نوین در آموزش، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این رویکرد آموزشی با تمرکز بر حل مسائل واقعی و کاربردی، انگیزه و درک عمیق تری از مفاهیم را در کودکان به وجود می آورد.در سیستم های آموزشی سنتی، آموزش معمولا به صورت تک بعدی و انتقال اطلاعات از معلم به کودک صورت می گیرد که ممکن است منجر به یادگیری سطحی و عدم درک عمیق مفاهیم شود. در این میان، یادگیری مبتنی بر پروژه به عنوان یک روش فعال و تعاملی می تواند به عنوان راه حلی موثر برای بهبود عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شود. با توجه به تغییرات سریع در نیازهای آموزشی و متنوع شدن روش های تدریس، ضرورت دارد که شیوه های آموزشی نوین و موثر در مدارس ابتدایی به کار گرفته شوند. یادگیری مبتنی بر پروژه می تواند به عنوان یکی از این شیوه ها مطرح شود که با توجه به تعامل و حل مسائل واقعی، می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و پرورش مهارت های کاربردی کودکان کمک کند. از سوی دیگر، ارزیابی تاثیر این روش بر عملکرد تحصیلی، می تواند به تدوین راهبردهای آموزشی موثرتر و بهینه تر در سیستم های آموزشی کمک نماید. این مقاله به بررسی تاثیر یادگیری مبتنی بر پروژه بر بهبود عملکرد تحصیلی در دوره ابتدایی پرداخته است. یادگیری مبتنی بر پروژه به عنوان یک رویکرد آموزشی فعال و تعاملی، به کودکان این امکان را می دهد که با استفاده از حل مسائل واقعی، مفاهیم آموزشی را به طور عمیق تری درک کنند و مهارت های عملی و تفکری خود را تقویت نمایند. نتایج نشان می دهند که یادگیری مبتنی بر پروژه می تواند تاثیر مثبت و قابل توجهی بر بهبود عملکرد تحصیلی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر پروژه ، معلمان ، کودکان ، عملکرد تحصیلی ، روش تدریس