بررسی رابطه کارآیی خانواده و سلامت عمومی فرزندان

در این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین کارایی خانواده و سلامت عمومی فرزندان از مقیاس سنجش خانواده (FAD-I) و مقیاس سلامت عمومی (G.H.Q-28) استفاده شد. این دو مقیاس روی یک نمونه 940 نفری از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه های قم به طور تصادفی انتخاب شدند اجرا گردید. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون (Step Wise)، تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون ''t'' مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، که بین کارآیی خانواده و ابتلاء فرزندان به علائم جسمانی، اضطراب، اختلال کارکرد اجتماعی و افسردگی رابطه وجود دارد در خانواده های کارآتر تاثیر عامل نقشها، حل مشکل و ابراز عواطف بااختلال در سلامت عمومی فرزندان رابطه معکوس نشان داد، نگرش پسران و دختران نسبت به کارآیی خانواده خود متفاوتی نشان نداد. نتایج مقیاس سلامت عمومی (G.H.G-28) نشان میداد، که میزان سلامت عمومی پسران بیشتر از دختران است. مقایسه نگرش آزمودنیهای دارای پدر و فاقد آن در کارآیی خانواده تفاوتی نشان نداد. افسردگی آزمودنیهای فاقد پدر بیش از آزمودنی های دارای پدر است. (بین نگرش آزمودنیهای قمی و غیر قمی درباره کارآیی خانواده تفاوتی مشاهده نشد. نتایج آزمون (G.H.Q-28) حاکی از اختلال بیشتر آزمودنیهای قمی در علائم جسمانی، اضطراب و نمره کل سلامت عمومی است.) بیم مقطع تحصیلی و کارآیی خانواده رابطه ای مشاهده نشد. مقایسه آزمودنی های مقاطع مختلف تحصیلی نشان داد که سلامت عمومی آزمودنی های مقاطع تحصیلی «دکتری» و « کارشناسی» از آزمودنیهای مقطع تحصیلی «کاردانی» بیشتر و افسردگی آنها کمتر است. از نظر فرزندان اول کارایی «نقشها» در خانواده بالاتر است. ترتیب تولد نشان میدهد که افسردگی فرزندان میانی از فرزندان اول و آخر بیشتر است. همچنین اضطراب فرزندان آخر از فرزندان میانی و اول بیشتر است اضطراب فرزندانی میانی بیش از فرزندان اول است. بین کارآیی خانواده و تعداد فرزندان رابطه ی مشاهده نشد. بین کارآیی خانواده و پیشرفت تحصیلی فرزندان رابطه مستقیم مشاهده شد. بین پیشرفت تحصیلی و سلامت عمومی فرزندان رابطه مستقیم نشان داد. عامل نقشها در کارآیی خانواده با پیشرفت اقتصادی رابطه مستقیم نشان داد. نتایج پژوهش، حاکی از آن است که بین سلامت عمومی و پیشرفت اقتصادی رابطه مستقیم وجود دارد. بین نگرش پسرانت و دختران بر حسب مقاطع تحصیلی، ترتیب تولد، تعداد فرزندان خانواده، پیشرفت تحصیلی و سطوح اقتصادی با کارایی خانواده تفاوتی مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

کارایی خانواده ، سلامت عمومی ، علائم جسمانی ، اضطراب ، اختلال ، کارکرد اجتماعی ، افسردگی ، نقشها ، حل مشکل ، ابزار عواطف