تاثیر تمرین با وزن بدن بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی دانشجویان پسر

مقدمه و هدف: تمرین با وزن بدن می تواند تاثیرات مثبتی بر شاخص های آمادگی جسمانی داشته باشد. با این حالهمچنان مطالعاتی که به دنبال بررسی اثرات یک جلسه در هفته تمرین با وزن بدن باشد صورت نگرفته است لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین با وزن بدن بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی دانشجویان پسر بود.مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که برای این منظور از میان ۱۸۷۵ دانشجوی عمومی دانشگاه تبریز که واحد درسی تربیت بدنی را در طول یک ترم سپری می کردند، تعداد ۴۸ نفر به طور داوطلبانه و پس از اخذ حدود تحقیق انتخاب و به دو گروه تمرین با وزن بدن و کنترل تقسیم شدند . شاخص های استقامت قلبی -عروقی با آزمون دوی ۲۴۰۰ متر، توان بی هوازی با آزمون دوی ۴۰۰ متر، استقامت عضلانی با آزمونهای شنای سوئدی و دراز و نشستن به دیوار استفاده شد. تمامی آزمونهای توسط متخصصین و مربیان فیزیولوژی ورزشی صورت گرفت . تجزیه و تحلیل آماری از طریق آزمون تحلیل واریانس مکرر ۲×۲ ومتعاقبا آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری ۰۵/۰P< صورت گرفت .نتایج : زمان دوی ۲۴۰۰ متر پس از ۱۶ هفته تمرین با وزن بدن کاهش معنی دار و نیز رکوردهای شنای سوئدی و نشستن به دیوار افزایش معنی داری را نشان دادند (۰۵/۰.(P≤ با این حال دوی ۴۰۰ متر پس از ۱۶ هفته یک جلسه ای تمرین با وزن بدن تغییر معنی دار نیافت (۰۵/۰.(P≥ علاوه بر این تنها در شاخص های دوی ۲۴۰۰ متر و نیز شنای سوئدی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰.(P≥بحث و نتیجه گیری : یک جلسه تمرین با وزن بدن به مدت ۱۶ هفته توانایی خوبی برای بهبود شاخص های قلبی -عروقی و استقامت عضلانی دارد اما در ارتباط با توان عضلانی نیاز به مطالعات بیشتری است .

کلیدواژه ها:

آمادگی جسمانی ، تمرین با وزن بدن ، یک جلسه تمرین در هفته