اثر ۶ هفته تمرینات منتخب پلایومتریک بر شاخص های توان بی هوازی بازیکنان بسکتبال ۱۰ الی ۱۵ سال پسر

هدف از این پژوهش ، بررسی اثر ۶ هفته تمرینات منتخب پلایومتریک بر شاخص های توان بی هوازی بازیکنان بسکتبال ۱۰ الی ۱۵ سال پسر می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل پسران بسکتبالیست شهرستان اردبیل ۱۰ تا ۱۵ سال تشکیل می دادند (اطلاعات توصیفی گروه شاهد: سن ۴۰/۲±۲۵/۱۲، وزن ۳۵/۱۱±۶۷/۴۹، قد ۱۲/۸/۱۱±۱۵۸، شاخص توده بدنی ۱۵/۲±۹۵/۱۹) (اطلاعات توصیفی گروه آزمایش : سن ۲۳/۲±۶۵/۱۲، وزن ۱۴/۱۲±۱۸/۵۲، قد ۵۹/۸±۳۴/۱۶۰ ، شاخص توده بدنی ۳۱ /۲±۰۳/۲۰) که از بین جامعه آماری پژوهش ۴۰ بسکتبالیست بدون آسیب دیدگی انتخاب شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۶ هفته تحت تمرینات منتخب پلایومتریکی قرار گرفتند. تمرینات پژوهش در سه سطح کم ، متوسط و شدت بالا بودند. برای ارزیابی تاثیر تمرینات، از آزمون جایگزین تست رست در بسکتبال یعنی آزمون بست استفاده شد. این آزمون یکبار قبل از انجام پژوهش و یکبار بعد از اتمام ارائه تمرینات منتخب به مدت ۶ هفته از هر دو گروه شاهد و آزمایش بعمل آورده شد.با استفاده از آزمون تی مستقل و سطح معناداری ۰۵/۰ نتایج به دست آمده در پیش و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفتند. با انجام تحلیل آماری مشخص شد که تمرینات پلایومتریک منتخب به مدت ۶ هفته موجب افزایش معنادار حداقل (۰۰۲/۰(p=، متوسط (۰۰۰/۰(p= و حداکثر (۰۰۰/۰(p= توان بی هوازی می شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات پلایومتریک ، توان بی هوازی ، بسکتبال