دامنه مزایای فعالیت های ورزشی بر عملکردهای بدن در افراد مبتلا به بیماری مالتیپل اسکلروز یس (MS )

مالتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خودایمنی در سیستم عصبی مرکزی است که تخمین زده میشود چندین میلیون نفر در سراسر جهانبه آن مبتلا هستند. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به میلین، پوشش حفاظتی فیبره ای عصبی در مغز و نخاع، حمله کرده و باعث آسیب بهمیلین و فیبرهای عصبی می شود. این آسیب ها می توانند اختلالاتی در انتقال پیام های عصبی ایجاد کنند و منجر به مشکلاتی نظیر اختلالاتشناختی، مشکلات حرکتی، خستگی و افسردگی شوند که بر کیفیت زندگی و توانایی انجام فعالیت های روزمره فرد تاثیر می گذارند.تحقیقات درمورد تاثیر فعالیت های ورزشی بر افراد مبتلا به MS در حال افزایش است و در دهه گذشته با سرعت بیشتری پیشرفت کرده است. درمان MSعموما با استفاده از درمان های تعدیل کننده بیماری انجام می شود که هدف آنها پروتئین های پیام رسان ایمنی نظیر اینترفرون ها و سیتوکین هاو سلول های ایمنی مانند لنفوسیت ها هستند. این درمانها میزان عود بیماری را کاهش داده و با کنترل فعالیت التهابی، پیشرفت ناتوانی را کندمی کنند. فعالیتهای ورزشی می توانند تاثیرات مثبتی بر راه رفتن و تحرک، ناتوانی عصبی، درد، آمادگی قلبی عروقی، قدرت و استقامت عضلانی،وزن بدن، تعادل، سلامت روان (افسردگی، اضطراب)، عملکرد شناختی و خستگی داشته باشند و در نهایت موجب بهبود کیفیت زندگی بیمارانمبتلا به MS شوند.هدف این تحقیق بررسی و توضیح جنبه های مختلف بیماری MS ، شامل علل، عوامل خطر، علائم، روش های تشخیص و درمانها با توجه بهفعالیت های ورزشی روزانه یا هفتگی در جهت پیشگیری و کنترل این بیماری است. همچنین این تحقیق به تحلیل تاثیر فعالیتهای ورزشی برکیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS می پردازد.روش تحقیق بر اساس مرور مقالات علمی و منابع معتبر پزشکی است که توسط کارشناسان انجام شده است. اطلاعات جمع آوری شده شاملداده های بالینی، مطالعات اپیدمیولوژیکی و یافته های پژوهشی در زمینه MS می باشد. منابع اطلاعاتی شامل بانک های اطلاعاتی پزشکی و ورزشیمانند PubMed ، Google Scholar و مقالات منتشر شده در ژورنال های تخصصی نورولوژی، ایمنی شناسی و فیزیولوژی است.یافته ها نشان میدهند که سطح پایین ویتامین D با افزایش خطر ابتلا به MS مرتبط است. همچنین تحق یقات ژنتیکی نشان داده اند که وجودژن های خاصی می تواند خطر ابتلا به MS را افزایش دهد. ورزش منظم نیز میتواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند. با کاهش التهاب وافزایش فعالیت سلول های ایمنی، ورزش میتواند خطر ابتلا به بیماری های خودایمنی مانند MS را کاهش دهد و با بهبود قدرت عضلانی، خستگیو استرس را کاهش دهد. همچنین انجام فعالیت های ورزشی روزانه می تواند انعطاف پذیری را افزایش و اسپاسم های عضلانی را کاهش دهد. ورزششنا و دوش آب سرد نیز می توانند به عنوان مکمل های موثری در مدیریت و پیشگیری از MS به کار روند.نتیجه گیری این مقاله مروری نشان میدهد که شواهد بسیاری در مورد نقش فعالیت های ورزشی در مدیریت پاتوفیزیولوژی، عملکردها و علائمبیماری MS و بهینه سازی کیفیت زندگی و نتایج مشارکت وجود دارد. شواهد دیگر نیز نشان میدهند که فعالیتهای منظم ورزشی میتوانند بابهبود عملکرد قلبی عروقی، کاهش التهاب، تقویت سیستم ایمنی، کاهش استرس، تقویت عضلات و حفظ وزن مناسب، به پیشگیری از MS کمککنند. این فعالیت ها نه تنها می توانند از بروز این بیماری جلو گیری کنند، بلکه می توانند کیفیت زندگی افراد مبتلا به MS را نیز بهبود بخشند.به همین دلیل، گنجاندن ورزش منظم در برنامه روزانه به عنوان یک راهبرد موثر در پیشگیری و مدیریت بیماری MS توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، مالتیپل اسکلروزیس ، MS ، ورزش ، بیماری