تروریسم سایبری و حمایت از بزه دیدگان در حقوق کیفری ایران

امروزه تروریسم سایبری به یکی از چالشهای عمده نظام های حقوقی، به خصوص نظام های کیفری تبدیلشده است. بزه تروریسم، دیگر از رویکردهای سنتی خود رنگ باخته و به سوی فناوری های نوین روی آوردهاست. در بیشتر کشورهای جهان به خصوص جوامع توسعه یافته، از تاسیسات رایانه ای و مخابراتی در انجامامور روزمره و اجرایی کشور مانند امور اعتباری و مالی، اتوماسیونهای اداری، کنترل و نظارت هایزیرساختی در حوزههای صنعتی، نظامی، بهداشتی، و... استفاده میشود. زیرساختهای حیاتی و اطلاعاتی،به عنوان عمده ترین بزه دیدگان تروریسم سایبری، بیشترین جذابیت و مطلوبیت را برای تروریست هایسایبری دارند. با نگاهی به افزایش رخدادها و حمله های سایبری علیه بیشتر کشورهای توسعه یافته و بروزخسارات شدید در زیرساختهای حیاتی، میتوان به فاجعه آمیز بودن نتایج حملات تروریستی سایبری علیهسیستم ها و دارایی های پی برد که تاثیرات شدیدی بر امنیت فیزیکی، اقتصاد ملی یا ایمنی همگانی خواهند گذاشت .در سالهای اخیر استفاده از این گونه حملات، علیه تاسیسات مهم و حیاتی دولتها گسترش یافته و بهدلیل خصیصه پنهان ماندن هویت بزهکاران مذکور، این گونه از تروریسم مورد توجه ویژه اشخاص و دولتهاقرار گرفته است. با در نظر گرفتن وضعیت کنونی و بالا گرفتن تنش های سیاسی و اقتصادی میان دولت ها،حمایت ویژه از بزه دیدگان تروریسم سایبری ضروری است. بنابراین در این نوشتار سعی بر آن شده که بهبیان و تشریح اقدامات اتخاذ شده در جهت حمایت از بزه دیدگان مذکور در حقوق کیفری ایران و اسنادبین المللی پرداخته شود؛ تا به خلاهای موجود در هر دو سطح داخلی و بین المللی، در زمینه اهتمام بهبزه دیدگان تروریسم سایبری پی برده شود.

کلیدواژه ها:

تروریسم ، سایبری ، بزه دیده