بررسی اثربخشی آموزش مهارت زندگی با روش قصه گویی، بر اساس پذیرش نقش بر سرزندگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دوره دوم مقطع ابتدایی شهرساری

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی با روش قصه گویی بر اساس پذیرش نقش بر سر زندگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دوره دوم مقطع ابتدایی شهر ساری انجام پذیرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شاملکلیه دانشآموزان پسر دوره دوم ابتدایی شهر ساری درسالتحصیلی۱۴۰۲-۱۴۰۳ به تعداد ۳۷۲۱ نفر می باشند که تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری به شیوه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) جایگزین شدند. بعد از انجام پیش از آزمون از طریق پرسشنامه های پژوهش برای هر دو گروه آزمایشی و کنترل دوره آموزشی مهارته ای زندگی با روش قصه گویی بر اساس پذیرش نقش در ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای اجرا شد ولی برای گروه کنترل هیچ آموزشی صورت نگرفت. ابزارهای گردآوری دادهها در این مطالعه پرسشنامه استاندارد سرزندگی تحصیلی مارتینومارش(۲۰۰۶) با ۹ گویه، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان توسط سرمد و همکاران(۱۳۹۰) با ۵۰ گویه بوده است. در این پژوهش از روشهای آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد که روش آماری توصیفی شامل جداول آماری، میانگین و انحراف معیار می باشد و از آزمون تحلیل کوواریانس به عنوان روش آماری استنباطی استفاده شد.تحلیل نتایج پژوهش با استفاده از نرم افزارspss-۲۲ و آزمون آنالیزکوواریانس نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی با روش قصه گویی بر اساس پذیرش نقش بر سر زندگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دوره دوم مقطع ابتدایی شهر ساری موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی - قصه گویی - ، پیشرفت تحصیلی