مقایسه دو نشانگر آنزیمی PvuII و HindIII در شناسایی چند شکلی تک نوکلئوتیدی در ناحیه اینترون 5 ژن گیرنده هورمون رشد در مرغ های مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران

ژن گیرنده هورمون رشد در طیور به عنوان یکی از ژن های بزرگ اثر در زمینه بهبود صفات تولیدی و تولید مثلی به حساب می آید. شناسایی چند شکلی های تک نوکلئوتیدی موجود در این جایگاه های ژنی می تواند به عنوان نشانگرهای ژنتیکی مناسب در برنامه های اصلاح نژادی به کار برده شوند. به منظور شناسایی فرم های مختلف آللی تک نوکلئوتیدی در جایگاه ژنی GHR از 100 قطعه مرغ های مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی مازندران خون گیری به عمل آمد. استخراج DNA به روش نمکی بهینه یافته و تکثیر یک قطعه 762 جفت بازی از ناحیه اینترون 5 ژن GHR توسط واکنش زنجیرهای پلی مراز PCR با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی صورت گرفت. تعیین ژنوتیپ هر یک از نمونه ها با استفاده از آنزیم های برشی PvuII و HindIII انجام شد. فراوانی هر یک از آلل های B- و B+ و نیز هر یک از ژنوتیپ های هاپلوئیدی B- و B+ با استفاده از آنزیم برشی PvuII ب ه ترتیب برابر با 0/02 و 0/98 درصد برآورد گردید، اما آنزیم برشی HindIII قادر به شناسایی چند شکلی در این جایگاه ژنی نبود. با توجه به نتایج این پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که آنزیم برشی HindIII در موقعیت ژنی مورد مطالعه جایگاه مورد شناسایی ندارد، اما آنزیم PvuII قادر به شناسایی فرم های مختلف آللی در این جایگاه ژنی در جمعیت مرغ بومی می باشد.

کلیدواژه ها:

ژن های بزرگ اثر ، گیرنده هورمون رشد ، اینترون 5 ، مرغ بومی مازندران