پایایی بین و درون مشاهده گر ابزار غربالگری و اولویت بندی ارگونومی برای ارزیابی سطح ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار در پرستاران

مقدمه: اختلالات اسکلتی- عضلانی ((MSDs) Musculoskeletal Disorders) یکی از شایع ترین بیماری های شغلی است و متخصصان ارگونومی و مهندسی بهداشت حرفه ای برای شناسایی فعالیت های پرخطر و عوامل موثر در بروز آن ها به روش های ارزیابی ریسک پایا و معتبر نیاز دارند. روش بررسی: در این مطالعه­ی مقطعی ۱۰۰ پرستار شاغل در بیمارستان نمازی شیراز به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه­ی ویژگی­های دموگرافیک/شغلی، واکاوی سلسله مراتبی وظیفه ((HTA)Hierarchical Task Analysis ) و ابزار غربالگری و اولویت­بندی ارگونومی ((ESPT) Ergonomics Screening and Prioritizing Tool) جمع­آوری شد. ۳ مشاهده­گر (ارزیاب) به صورت هم­زمان ارزیابی ریسک ابتلا به MSDs را برای هر وظیفه­ی شغلی انجام دادند. پس از یک فاصله­ی زمانی ۶ ماهه، همان ارزیاب­ها همان گروه پرستاران را در همان پوسچرهای کار، مجددا ارزیابی کردند. برای ارزیابی پایایی بین و درون مشاهده­گر ESPT، از ضریب همبستگی درون طبقاتی ((ICC)Intra-class Correlation Coefficient ) و روش فلیس چند رتبه بندی کاپا (Kappa Multi-rater Fleiss) استفاده شد. تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه­ی ۲۶ انجام گرفت. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که توافق بالایی بین هر مشاهده­گر و همچنین بین ۳ مشاهده­گر قبل و بعد از ۶ ماه وجود دارد. ICC برای مشاهده­گرهای ۱، ۲ و ۳ به ترتیب ۹۵۱/۰، ۹۴۷/۰ و ۹۲۷/۰ بود و همچنین بین هر ۳ مشاهده­گر برای بار اول و بار دوم به ترتیب ۹۵۵/۰ و ۹۴۱/۰ بود. نتیجه­گیری: ESPT برای ارزیابی ریسک ابتلا به MSDs در میان پرستاران از پایایی بالایی برخوردار است و می­توان از آن برای ارزیابی ریسک ابتلا به MSDs استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

reproducibility of results ، musculoskeletal diseases ، risk assessment ، تکرارپذیری نتایج ، بیماری­های اسکلتی- عضلانی ، ارزیابی ریسک