تعیین و مقایسه نشانگان اختلال یادگیری خاص خواندن در دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه ناتوانی یادگیری خاص خواندن در دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه پایه سوم ابتدایی مراجعه کننده به مراکز درمانی اختلال یادگیری شهرهای تبریز و تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به تعداد ۵۰ نفر برای هر گروه انتخاب شد. داده ها از طریق مقیاس هوشی وکسلر ۴ (WISC-IV) و آزمون خواندن جمع آوری و با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات دانش آموزان دوزبانه در خرده آزمون های خواندن کلمات (۰/۰۰۱>p)، خواندن ناکلمات (۰/۰۰۱>p)، نامیدن تصاویر (۰/۰۰۱>p) و مقوله ها (۰/۰۰۱>p) و نشانه حروف (۰/۰۰۱=p) به طور معناداری کمتر از میانگین نمرات دانش آموزان تک زبانه و در خرده آزمون های زنجیره کلمات (۰۰۱/۰>p) و حذف آواها (۰/۰۰۱>p) به طور معناداری بیشتر از میانگین نمرات دانش آموزان تک زبانه بود. نتیجه گیری: طبق یافته ها دانش آموزان دوزبانه در مقایسه با تک زبانه ها در خواندن کلمات، خواندن ناکلمات، نامیدن تصاویر، مقوله و نشانه حروف مشکلات بیشتری داشتند.