بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر"چرخه یادگیری کلب" بر رضایت از آموزش و صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری در واحد کارورزی داخلی- جراحی

مقدمه: بیش از نیمی از فرایند حرفه ای شدن دانشجویان پرستاری در بالین رخ م یدهد. توجه به صلاحیت بالینی و رضایت از آموزش در دانشجویان پرستاری برای حل مشکلات آموزش بالینی ضروری است. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر «چرخه یادگیری کلب» بر رضایت از آموزش و صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی ۵۰ نفر از دانشجویان ترم ۸ پرستاری آجا در بیمارستان های منتخب نظامی شهر تهران در سال ۱۴۰۰ انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، صلاحیت بالینی و رضایت از آموزش استفاده شد. در هر دو گروه مداخله و کنترل پرسشنامه رضایت از آموزش در شروع و پایان دوره کارورزی و پرسشنامه صلاحیت بالینی فقط در پایان دوره توسط دانشجویان تکمیل گردید. دانشجویان گروه مداخله به روش چرخه یادگیری کلب و دانشجویان گروه کنترل طبق روال معمول به مدت ۴ هفته ۵ روزه آموزش دیدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معناداری در میانگین نمرات رضایت از آموزش مشاهده نشد (P>۰/۰۵).  بعد از مداخله،میانگین نمرات رضایت از آموزش در دو گروه مداخله و کنترل به ترتیب ۱۰/۰۵±۷۲/۲۴ و ۷/۹۳±۵۱/۶۴ بود که از نظر آماری تفاوت معناداری داشت (P<۰/۰۰۱). میانگین صلاحیت بالینی در دو گروه مداخله و کنترل به ترتیب ۱۲/۱۴±۲۰۴/۵۲ و ۹/۳۰±۱۸۵/۰۸ بود که از نظر آماری تفاوت معناداری داشت (P>۰/۰۵). در کل میانگین نمرات کسب شده در گروه مداخله بالاتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر "چرخه یادگیری کلب" منجر به ارتقا رضایت از آموزش و صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری در واحد کارورزی داخلی- جراحی می شود. لذا، پیشنهاد می گردد مربیان پرستاری در آموزش بالین از این روش آموزشی بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

Clinical competency ، Learning ، Nursing Students ، Satisfaction ، Teaching Methods ، دانشجویان پرستاری ، رضایتمندی ، روش های تدریس ، صلاحیت بالینی ، یادگیری