طراحی و آزمون مدل توسعه حرفه ای مدیران ورزشی

هدف: هدف از این پژوهش طراحی و تبیین مدل توسعه حرفه ای مدیران سازمان های ورزشی کشور بود. روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی انتخاب شد. جامعه آماری شامل مدیران سازمان های ورزشی و اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه ها بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی در نرم افزار اسمارت پی ال اس برآورد شد (۱۵۸ نفر). نمونه گیری به روش قضاوتی انجام گردید. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه مستخرج از بخش کیفی با ۶۶ سوال در مقیاس ۵ گزینه ای لیکرت بود. روایی ابزار پژوهش از طریق ارزیابی روایی محتوایی (۱۱ نفر)، پایایی (آلفای کرونباخ) و روایی سازه (شاخص های برازش) تایید گردید. نتایج: براساس مدلسازی معالات ساختاری مشخص شد که: متغیر الزامات ملی حرفه ای شدن (با ضریب ۲۶/۰) و متغیر پارادایم حرفه ای شدن مدیریت ورزشی (۵۲/۰) اثر مستقیم، مثبت و معنی داری بر برنامه ریزی توسعه حرفه ای دارند. اثر متغیر برنامه ریزی توسعه حرفه ای بر مستندسازی سوابق (۵۷/۰) ، نیازسنجی مدیران (۴۳/۰)، ظرفیت سازی محیطی (۵۳/۰)، ظرفیت سازی سازمانی (۶۷/۰) و ظرفیت سازی فردی (۶۷/۰) معنی داری است. استانداردسازی حرفه ای مشاغل بر یکپارچه سازی فرایندهای توسعه حرفه ای (۴۸/۰) و شبکه سازی جامعه یادگیرنده حرفه ای (۲۵/۰) اثر معنی داری داشت. قابلیت های عمومی مدیریت (۲۸/۰)، مهارت های مدیریت حرفه ای (۸۲/۰) و قابلیت های مدیریت ورزشی (۴۰/۰) بر حرفه ای شدن مدیران ورزشی اثر معنی داری را دارند. در نهایت اثر حرفه ای شدن مدیران ورزشی بر پیامدهای توسعه حرفه ای معنی داری بود (۷۲/۰). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش می توان گفت توسعه حرفه ای مدیران ورزشی، یک فرایند چندبعدی است که نتایج آن حاصل برآیند اثر بین عوامل مربوط به سطوح مدل می باشد. از این رو پیشنهاد می شود

کلیدواژه ها:

مدیران حرفه ای