تاثیر استرس و تاب آوری خانواده بر رشد کودک: یک مطالعه مروری

کودکان بیشتر وقت خود را در محیط اجتماعی خانواده می گذرانند، جایی که می توانند موقعیت های استرس زا مانند تعارض زناشویی، محیط غیر منسجم، اختلال مصرف الکل والدین، افسردگی والدین و سایر مسائل بهداشت روانی والدین را تجربه کنند. همه این عوامل با تاخیر رشد کودکان مرتبط است، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر استرس و تاب آوری خانواده بر رشد کودک است. پایگاه های اطلاعاتی خارجی و داخلی از ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ جستجو شدند. عناوین و چکیده های رکوردهای باقی مانده ازنظر معیارهای واجد شرایط بودن (سابقه قرار گرفتن در معرض خشونت، علائم رفتاری یا عاطفی یا مشکلات سلامت روان در بین کودکان ۴ تا ۱۲ ساله) مطالعات ارزیابی شدند و داده های آن ها در یک برگه کدگذاری استاندارد استخراج شد. سپس یافته ها جدول بندی شدند و به دلیل ناهمگونی بین مطالعات، یک سنتز روایت انجام شد. جستجو در پایگاه داده ۱۲۹۹۰ رکورد مختلف را شناسایی کرد. درمجموع ۲۸ مقاله در بررسی گنجانده شد. سه یافته اصلی ظاهر شد: (۱) مشکلات سلامت روانی والدین، به ویژه علائم افسردگی در مادران، با تاخیر رشد کودک و مشکلات سلامت روان مرتبط است. (۲) شیوه های فرزندپروری بهتر و محیط خانه منسجم به طور مثبت با رشد کودک مرتبط است و (۳) محیط های اجتماعی آسیب پذیر (مانند فقر و ناامنی مسکن) ممکن است با مشکلات سلامت روان کودک مرتبط باشد. مطالعات بررسی شده نشان می دهد که ارتقای پویایی بهتر خانواده و افزایش انسجام خانواده و همچنین توانایی های فرزندپروری برای رشد اجتماعی-عاطفی کودک و پیشگیری از مشکلات سلامت روان کودک مفید است. علاوه بر این، افزایش تاب آوری خانواده و فرزندان باعث بهبود کیفیت زندگی درون واحدهای خانواده می شود.

کلیدواژه ها:

استرس ، خانواده ، تاب آوری ، رشد کودک