مقایسه درماندگی آموخته شده و امیدواری مادران دارای فرزند اختلال یادگیری و مادران دارای فرزند سندرم داون

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه درماندگی آموخته شده و امیدواری در مادران دارای فرزند اختلال یادگیری و مادران دارای فرزند سندرم داون انجام شد. روش پژوهش علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری و مادران دارای فرزند سندرم داون در دوره اول ابتدایی شهر ساری بودند که از این تعداد به صورت هدفمند و داوطلبانه، از هر گروه با درنظر گرفتن یکسان سازی تعداد ۵۰ نفر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه درماندگی آموخته شده و امیدواری بود. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس در نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد؛ مادران دارای فرزند اختلال یادگیری از امیدواری بیشتر و مادران دارای فرزند سندرم داون از درماندگی آموخته شده بیشتر برخوردار بودند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، توجه به مدیریت مشکلات روانشناختی در مادران دارای فرزند با اختلال یادگیری و مادران دارای فرزند سندرم داون حائز اهمیت است، لذا به کارگیری درمان های غیردارویی از جمله رواندرمانی مثبت گرا در افزایش امیدواری و کاهش درماندگی آموخته شده در مادران دارای فرزند اختلال یادگیری و مادران دارای فرزند سندرم داون ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

درماندگی آموخته شده ، امیدواری ، اختلال یادگیری ، سندرم داون.