نقش سیستم پاداش بر افزایش کارایی کارکنان(مطالعه موردی پوهنتون غالب-کابل)

در این تحقیق که حاصل یک پژوهش میدانی ست، نقش سیستم پاداش بر افزایش کارایی کارکنان پوهنتون غالب مورد مطالعه قرار گرفت. تحقیق حاضر از نظر گردآوری داده ها توصیفی، از نظر هدف کاربردی، از نظر نوع تجزیه و تحلیل داده ها یک نوع تحقیق کمی و از لحاظ ساحه یک تحقیق میدانی می باشد. روش اصلی جمع آوری داده ها در این تحقیق استفاده از پرسشنامه می باشد. جامعه آماری شامل ۸۷ تن از کارکنان پوهنتون غالب می باشد که با استفاده از فورمول کوکران به تعداد ۷۱ پرسشنامه بصورت تصادفی توزیع گردید و پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها به کمک نرم افزار SPSS ۲۶۱ تجزیه و تحلیل گردید. هدف تحقیق بررسی نقش سیستم پاداش بر افزایش کارایی کارکنان پوهنتون غالب می باشد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید که ضریب آلفای کرونباخ ۰.۹۰۹ دریافت گردید. در منبع نویسی از روش متداول APA۲ استفاده به عمل آمده است. نتایج تحقیق نشان دهنده این است که فرضیه اصلی با اخذ میانگین نمرات ۴.۱۸۲۲۹۲۴۹۷، فرضیه فرعی اول با اخذ میانگین نمرات ۴.۳۰۹۸۶، فرضیه فرعی دوم با اخذ میانگین نمرات ۴.۱۴۱۵۱، فرضیه فرعی سوم با اخذ میانگین نمرات ۴.۴۶۹۵، فرضیه فرعی چهارم با اخذ میانگین نمرات ۴.۲۲۵۳۵ و فرضیه فرعی پنجم با اخذ میانگین نمرات ۴.۱۸۷۷۹ تایید گردید. پس به اساس نتایج کمی تحقیق حاضر هر پنج مولفه مورد تایید قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سیستم پاداش (مادی و معنوی) بر افزایش کارایی (خلاقیت، نوآوری، انگیزه، تعهد و مشارکت) پوهنتون غالب تاثیر مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

سیستم پاداش )مادی ومعنوی) ، کارایی کارکنان ، خلاقیت ، نوآوری ، انگیزه ، تعهد و مشارکت.